ΤΑΞΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ Ή ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ;

 Συνεχώς, τον τελευταίο χρονικό διάστημα υποβάλλεται μετά επιτάσεως το ερώτημα-παράπονο  από εκατομμύρια  άτομα προερχόμενα κυρίως από τα χαμηλότερα εισοδηματικά και κοινωνικά στρώματα,δηλ.αγρότες,μισθωτούς και συνταξιούχους:

-Μα γιατί τα παίρνουν πάντα από εμάς τους φτωχούς και όχι από αυτούς που τα έχουν,τους πλούσιους;

-και εν πάσει περιπτώσει,αφού μας τα παίρνουν γιατί  δεν πέφτει αναλόγως  και η ακρίβεια να ανασάνουμε και εμείς;

Θα τα έχετε ακούσει ασφαλώς ή και οι ίδιοι θα τα έχετε διατυπώσει ως δικές σας απορίες.

Αποφεύγοντας εύκολες απαντήσεις και χαιρέκακες συνάμα του τύπου ότι είναι ταξικές πολιτικές.

ότι οι μισθωτοί είναι  τα εύκολα και μόνιμα υποζύγια,κλπ., και πληρώνουν  τις συνέπειες των (πολιτικών) επιλογών τους  θα προσπαθήσω να απαντήσω όσο πιο απλά και περιληπτικά γίνεται:

Α) -Τα εισοδήματα των χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων προέρχονται κυρίως από μισθούς, το αντίτιμο δηλαδή της εργασίας τους που είναι ένας  βασικός συντελεστής της παραγωγικής διαδικασίας και ο μισθός συντελεστής του κόστους παραγωγής.Συνεπώς η μείωση αυτού ρίχνει το κόστος (παραγωγής) των προϊόντων και υπηρεσιών,τα κάνει φθηνότερα και ανταγωνιστικότερα, την παραγωγική μονάδα βιώσιμη και κερδοφόρα ,ανταγωνιστική και εξωστρεφή (ικανή πιθανόν να στραφεί και προς ξένες αγορές),και συνολικά να ωφεληθεί όλη η οικονομία.

- Η περικοπή του ύψους των μισθών του δημοσίου, των συντάξεων και κοινωνικών επιδομάτων επιφέρει άμεσα βελτίωση των δημοσιονομικών μεγεθών και  αναγκών του κράτους είτε άμεσα ως υπόχρεος καταβολής των(ως εργοδότης),  είτε έμμεσα για τη στήριξη των φορέων που τις καταβάλλουν.Τα ποσά που απαιτούνται για την καταβολή των το κράτος αντλεί  με την μορφή φόρων,εισφορών,ανταποδοτικών τελών,κλπ. από τον παραγωγικό τομέα,δηλ, τις επιχειρήσεις και ελεύθερους παραγωγούς κάτι που επιβαρύνει τελικά ( έμμεσα) το κόστος παραγωγής.

-Η οριακή ροπή προς κατανάλωση: Είναι γεγονός ότι κάποιος που έχει χαμηλό εισόδημα τείνει να το δαπανήσει στο σύνολό του και προσαρμόζει αναγκαστικά την συνολική καταναλωτική δαπάνη  του προς την οροφή του εισοδήματός του.Αντίθετα προς αυτόν που απολαμβάνει υψηλότερα εισοδήματα ή και υψηλά που μεγάλο μέρος του μπορεί και το αποταμιεύει σχηματίζοντας κεφάλαιο, διαδικασία απαραίτητη για την αναπαραγωγή του εθνικού προϊόντος (ανισοκατανομή για πρωταρχική συσσώρευση Κεφαλαίου) .Πέραν αυτού δεν ανταποκρίνεται μειώνοντας την συνολική δαπάνη του επειδή θα του περιορισθεί μερικώς το εισόδημά του όπως άμεσα ανταποκρίνεται το άτομο από χαμηλό εισοδηματικό στρώμα,είναι αναλογικά και μικρότερο μέρος του κοινωνικού συνόλου, έχει την ευχέρεια να το αποκρύψει ή και να το φυγαδεύσει δυσχεραίνοντας την επίτευξη του επιδιωκομένου σκοπού,δηλ.  την μείωση της συνολικής ζήτησης.

Χαριτολογώντας λίγο μπορούμε να πούμε ότι πραγματικό χρήμα είναι το χρήμα των φτωχών,των πλουσίων εν πολλοίς είναι λογιστικό χρήμα που δεν <<αντικρίζει>> ζήτηση αγαθών και υπηρεσιών.

Επομένως είναι  << λογικό>> να στρέφονται  προς τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα,με μείωση των χρηματικών εισοδημάτων τους για άμεση ανταπόκριση  αφού ο αποπληθωρισμός και η ύφεση δεν ήταν όπως φαίνεται επιγενόμενα δυσάρεστα αποτελέσματα , αλλά προ-επιλεγμένα μέσα οικονομικής πολιτικής.

Είναι σχεδόν βέβαιο σήμερα ότι όταν εισήλθαμε στην κρίση και τα μνημόνια το 2010 ακόμη και αν μας προσφέρονταν-χαρίζονταν άφθονα κεφάλαια ικανά να εξαγορασθούν  ελλείμματα και χρέος της χώρας οι υπεύθυνοι για την οικονομική πολιτική της χώρας δεν θα τα δέχονταν με το σκεπτικό ότι δεν θα εξαλείφονταν και οι αιτίες που τα δημιούργησαν και σε ικανό χρόνο θα αναπαράγονταν.

-τα τελευταία χρόνια οι χώρες της Ευροζώνης έχαναν σε ανταγωνιστικότητα έναντι τρίτων αναδυόμενων αγορών και μάλιστα σε ένα παγκοσμιοποιημένο σύστημα ελεύθερης αγοράς έχοντας χάσει έναντι αυτών το συγκριτικό πλεονέκτημα του χαμηλού κόστους παραγωγής(π.χ έναντι της Κίνας,Βραζιλίας.Ινδίας, κλπ.).Βέβαια σε αυτό συνέβαλλαν και λόγοι δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής(κόστος χρήματος,απαγόρευση δογματική ποσοτικής-νομισματικής χαλάρωσης,και άλλοι) αποτέλεσμα των ιδιαίτερων συμφερόντων ορισμένων κυρίαρχων κρατών μελών.

Ήταν επιτακτικά ζητούμενο η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των οικονομιών της Ευροζώνης και αυτό μπορούσε να επιτευχθεί ,αποκλειομένων   άλλων μέσων,όπως η υποτίμηση του νομίσματος, μόνο με << εσωτερική υποτίμηση>> όπως κατ΄ευφημισμό ονομάσθηκε η .μείωση των χρηματικών εισοδημάτων.Χαμήλωμα δηλ. της συνισταμένης του κόστους διορθώνοντας προς τα κάτω την καμπύλη (συνιστώσα) της ζήτησης και δημιουργία έτσι νέου(κατώτερου) σημείου ισορροπίας της Οικονομίας.Νεοφιλελεύθερες,μονεταριστικές δοξασίες που τις <<τεκμηρίωσε>> επιστημονικά ο Μίλτον Φρήντμαν και η Σχολή του Σικάγου. 

MILTON FRIEDMAN

Β) Θεωρία που μπορεί να επαληθεύεται μερικώς σε οικονομίες και χώρες που κυριαρχεί ο δευτερογενής τομέας παραγωγής (Βιομηχανία) και η παραγωγική διαδικασία συγκεντρώνεται σε μεγάλες και πολύ μεγάλες παραγωγικές μονάδες.Πράγματι, είναι σημαντικό για μια μεγάλη επιχείρηση να κατορθώσει να μειώσει το κόστος παραγωγής, έστω υποθετικά 10%,για να βελτιώσει την θέση της στην αγορά,να διευρύνει την αγορά  και να την καταστήσει ακόμη και εξωστρεφή,δηλ. να απευθυνθεί και σε ξένες αγορές. Το κόστος παραγωγής, η χρηματοδότηση και η εξασφάλιση  πολιτικής υποστήριξης μιας ισχυρής χώρας είναι οι τρεις βασικές μέριμνες των στελεχών μιας  μεγάλης επιχειρήσεως.

Αντίθετα στις χώρες της Καπιταλιστικής περιφέρειας,όπως η δική μας, η αγορά χαρακτηρίζεται από πολυάριθμες μικρού μεγέθους επιχειρήσεις της μεταποίησης και ελεύθερους παραγωγούς

και διογκωμένο τριτογενή τομέα (των υπηρεσιών και των ενδιάμεσων σταδίων,δηλ. εμπορίου)  που απευθύνονται κυρίως στην εγχώρια αγορά και επηρεάζονται  και εξαρτώνται άμεσα από την γενικότερη κατάσταση της αγοράς,δηλ. της συνολικής ζήτησης.Δεν διαμορφώνει την αγορά η μικρή επιχείρηση αλλά προσαρμόζει την δραστηριότητά της  στην κατάσταση της αγοράς.Σε περιόδους υψηλής ζήτησης παράγει και δημιουργεί  πλούτο και  εισοδήματα, σε κατάσταση υφέσεως  της οικονομίας συρρικνώνεται ή <<δραπετεύει>> από την αγορά.
Αυτή λοιπόν η διαφορετική διάρθρωση των οικονομιών των χωρών της Κεντρικής Ευρώπης,όπου κυριαρχεί η μεγάλη επιχειρηματική μονάδα σε αντίθεση με αυτήν των χωρών του Νότου,εξηγεί και γιατί η ίδια εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική επιφέρει τα αντίθετα ακριβώς αποτελέσματα. Δηλ. ότι η μείωση του μισθολογικού κόστους ενώ προσθέτει ανταγωνιστικότητα και διεισδυτικότητα των προϊόντων μιας μεγάλης επιχείρησης,στην μικρή επιχείρηση αφαιρεί απλώς μερίδιο της αγοράς, μόνο, συρρικνώνοντας την συνολική ζήτηση,χωρίς να την ωφελεί ουσιαστικά στον ανταγωνισμό!
Γι αυτό και επιμονή σε περιοριστικές πολιτικές, όχι μόνο δεν θα δώσουν λύση στο οικονομικό πρόβλημα αλλά θα αποδιαρθρώσουν σταδιακά την εναπομείνουσα παραγωγική βάση της χώρας και θα οδηγήσουν στην αποβιομηχανοποίησή της.
Πιθανόν αυτός είναι και λόγος που οι Γερμανοί,κυρίως, εταίροι μας,κάνοντας σωστή ανάλυση των οικονομικών δεδομένων, επιμένουν στην εφαρμογή προγραμμάτων λιτότητας, δια ίδιον όφελος.
Η χρηματοδότηση (συχνά με ίδια κεφάλαια) και το κόστος παραγωγής, περιλαμβανομένου του εργατικού κόστους, είναι από τα μικρότερα προβλήματα ενός μικροεπιχειρηματία, αντίθετα στη διάθεση των προϊόντων και υπηρεσιών του και στην διεύρυνση της πελατείας του  εξαντλεί όλη την δραστηριότητά του.Η ύπαρξη αγοραστικής δύναμης είναι αυτή που θα χρηματοδοτήσει πραγματικά την επιχείρησή του και όχι κάποια Τράπεζα που και αυτή θα την εξαρτήσει έτσι και αλλιώς με τον κύκλο εργασιών του.

Και μεγάλο μέρος της κατανάλωσης προέρχεται από τα χρήματα που θα έχει καταβάλλει στους εργαζομένους του ως μισθούς.Ο κος Δασκαλόπουλος του ΣΕΒ έχει δίκιο όταν ισχυρίζεται ότι δεν ζητεί μείωση μισθών(*) και ότι  <<οι εργαζόμενοί μας είναι και οι πελάτες μας>>.

Όσο και να βελτιωθούν οι όροι και συντελεστές παραγωγής,όπως η χρηματοδότηση, είναι δώρο χωρίς αντίκρυσμα  όταν η επιχείρηση απευθύνεται σε μια αγορά νεκρή.

Όταν συνοδεύεται μάλιστα με όρους όπως μείωση μισθών και περιοριστικής πολιτικής του δημοσίου μπορεί να αποδειχθεί μοιραία αφού θα παράγει φθηνά μεν,αδιάθετα δε προϊόντα.

Γ) Η ακρίβεια: Φαίνεται παράδοξο, όμως ακριβώς αυτή η <<ακρίβεια>> είναι που διατηρεί στη ζωή αυτήν την μικρή επιχείρηση που δίνει δουλειά στον εργαζόμενο και του καταβάλλει τον μισθό του,εξοικονομεί κεφάλαια και αποταμιεύσεις στον ιδιοκτήτη της και παρέχει σταθερή απασχόληση. Λόγω του μικρού μεγέθους της και των σχετικά περιορισμένων μονάδων προϊόντων που παράγει ή διακινεί και εμπορεύεται και προκειμένου να προσπορίσει και ένα λογικό εισόδημα στον επιχειρηματία αναγκαστικά το άνοιγμα μεταξύ της αξίας (κόστους απόκτησης) και τιμή διάθεσης  ανα μονάδα προϊόντος είναι μεγάλο σε αντίθεση με περιπτώσεις μαζικής παραγωγής όπου μπορεί ευκολότερα να έχουμε οικονομίες Κλίμακος  και να έχουμε κερδοφορία με μικρό κέρδος (ανα μονάδα προϊόντος)

Από την άλλη μεριά είναι αλήθεια ότι υπάρχουν πολυάριθμες επιχειρήσεις  και ενδιάμεσα στάδια που μεσολαβούν μεταξύ του παραγωγού και του καταναλωτή που ασφαλώς επιβαρύνουν την τελική τιμή των προϊόντων.Συμβάλλει και   αυτό στο φαινόμενο της ακρίβειας  που παρατηρείται ακόμη και σε περιόδους ύφεσης.Ας σκεφθεί όμως ο καθένας μας πόσοι προσπορίζονται το εισόδημά  τους εργαζόμενοι στα καταστήματα ως αυτοαπασχολούμενοι ή υπάλληλοι, λογιστές, πωλητές,ταμίες κλπ. σε εμπορικές επιχειρήσεις,super markets,διανομές και μεταφορές,ασφαλιστικές,  κλπ.

Δ) Αν υποθέσουμε τώρα ότι η πολιτεία με αναγκαστικά μέσα ήθελε και  μπορούσε και επιτύγχανε δραστική συμπίεση των τιμών .Άμεσα θα ωφελούνταν κυρίως οι έχοντες συσσωρευμένο πλούτο(π.χ καταθέσεις τραπεζικές),δηλ. οι πλούσιοι κατά τεκμήριον,  αφού θα διαπίστωναν ότι πολλαπλασιάσθηκε αυτόματα η αγοραστική του αξία. Των μισθωτών η αύξηση της αγοραστικής αξίας των λίγων μετρητών τους πολύ λίγο θα τους ωφελούσε.Αντίθετα θα πληροφορούνταν σύντομα από τον εργοδότη τους ότι <<δεν βγαίνει>> πια και ότι θα πρέπει να αποδεχθούν μείωση των αποδοχών τους ή ότι είναι αναγκασμένος να στερηθεί των υπηρεσιών ορισμένων εξ αυτών .Και για τον άνεργο ακόμη και τα φθηνά προϊόντα είναι ακριβά και νοσταλγεί την εποχή που είχε ακρίβεια αλλά και εισόδημα.

Με απλά λόγια ο εργαζόμενος που επιζητεί φθηνά προϊόντα αντι βελτίωση του εισοδήματός του, στην πράξη επιζητεί υποτίμηση της εργασίας του σε μια αγορά που θα αναζητεί από την μεριά της 

φθηνά εργατικά χέρια και υπηρεσίες ,με παράλληλη συρρίκνωση της αγοράς και αύξηση της ανεργίας,χαμηλότερους μισθούς και ανασφάλεια στην εργασία.
Γι αυτό και λέω συχνά ότι:- εγώ δεν θέλω να αγοράζω <<φθηνά>>, αλλά προτιμώ να έχω την δυνατότητα (ικανοποιητικό εισόδημα) να αγοράζω  <<ακριβά>> και ας κερδίζει λίγο παραπάνω και  ο παραγωγός ή ο έμπορος,ώστε να επιβιώνει και αυτός!

Απλές σκέψεις που ο  καθένας μας μπορεί να κατανοήσει χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις Μακροοικονομικών θεωριών.

KON  MAR

(*)http://www.real.gr/audiofiles/214169.mp3

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ

Με αφορμή όσα παρακολουθήσαμε  κατά την χθεσινή συνεδρίαση της Βουλής και όσων εκπληκτικών ακολούθησαν κατά την ψηφοφορία και μετά να  μου επιτραπεί να διατυπώσω μερικές σκέψεις μου:

- Πιστεύω ότι καμία δικαιοπραξία δεν παράγει έννομα αποτελέσματα όταν ο εις των συμβαλλομένων δηλώνει κατά την διάρκεια της σύναψης ή σε εύλογο χρόνο ότι η συγκατάθεσή του  δεν προέρχεται από ελεύθερη βούληση αλλά είναι αποτέλεσμα βίας, απειλής,εκφοβισμού,εκβιασμού, παραπλανητικής παράστασης των πραγματικών περιστατικών  με την συμμετοχή μάλιστα  θεσμικών οργάνων,εξαπάτησης και γενικά ότι εκμαιεύτηκε με την χρήση αθέμιτων μέσων . Τα εντεταλμένα θεσμικά όργανα μιας Πολιτείας Δικαίου έχουν υποχρέωση να απέχουν από την συμμετοχή τους σε αυτού τους είδους συναλλαγών και να αρνούνται να  περιβάλλουν με νομικό τύπο αυτές.Το δε Πολιτειακό όργανο ή θεματοφύλακας της νομιμότητας,π.χ συμβολαιογράφος,δικηγόρος, δικαστικός λειτουργός ή δημόσιος υπάλληλος που εν γνώσει των συνθηκών που συντάσσεται  συναινεί στην περαίωση τέτοιων ανήθικων συναλλαγών και τις προσδίδει νομικό τύπον καθίσταται συνένοχος με τον έτερον των συμβαλλομένων που ασκεί βίαν,σωματική ή ψυχολογική.

  Για μερικά πρόσωπα μάλιστα όπως των  βουλευτών και των δικαστών  το Σύνταγμα και οι νόμοι προβλέπουν αυξημένη προστασία για γνώμη ή ψήφο που δίδεται κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.Φαντάζεται κανείς την εγκυρότητα δικαστικής απόφασης όταν ο δικαστής κατά την απαγγελία της ή αμέσως μετά δηλώνει ότι την απόφαση αυτή <<την πήρε με το μαχαίρι στο λαιμό>> και γνωρίζει ότι δεν είναι σωστή...

  Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας λοιπόν έχει υποχρέωση ως ο Ανώτατος πολιτειακός λειτουργός και θεματοφύλακας τήρησης του Συντάγματος και της νομιμότητας να καλέσει αμέσως την Καν βουλευτή στο προεδρικό Μέγαρο και να την ρωτήσει τι την ανάγκασε να δηλώνει δημοσίως ότι έδωσε ψήφο όχι κατά συνείδηση ως είχε  θεσμική υποχρέωση αλλά υπό το κράτος εκβιασμού,απειλής κ.λ.π. και να την προστατέψει και όσους άλλους <<μάτωσαν>> χθές ή αλλιώς να τους νουθετήσει να μη ψεύδονται ενώπιον του Ελληνικού λαού

PHOTO:K-MAGAZINO

  Γιατί μερικές φορές η τήρηση του τύπου είναι εξίσου σημαντική με την ουσία.Το δόγμα <<ο σκοπός αγιάζει τα μέσα>>και η μόνιμη επιβολή <<κομματικής πειθαρχείας>> και η διασταλτική ερμηνεία του συντάγματος και να πολιτευόμαστε συνεχώς με αυτά σαν οδηγό θα οδηγήσει την Δημοκρατία μας σε πολύ ολισθηρά και επικίνδυνα μονοπάτια.

  Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Πρόεδρος της Βουλής την Ελλήνων δεν μπορεί να φαίνονται αποστασιοποιημένοι ή και να συναινούν σε αυτά τα απαράδεκτα εκφυλιστικά των θεσμών της Δημοκρατίας φαινόμενα.

ΚΟΝ ΜΑΡ

ΑΤΥΧΕ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ...

   28η Οκτωβρίου σήμερα  και ακούγοντας στο ραδιόφωνο σε επετειακό αφιέρωμα το γνωστό τραγούδι της Σοφίας Βέμπο <<κορόιδο Μουσολίνι>> ασυναίσθητα έφερα  με συμπάθεια στο μυαλό μου τον άτυχο αυτόν ηγέτη, τον Μπενίτο Μουσολίνι, που το μοιραίο εκείνο πρωινό  του Οκτωβρίου του 1940,μέσα στην ατυχία του βρήκε απέναντί του τον δύστροπο αυτόν γέροντα, τον Ιωάννη Μεταξά. Έναν βαλκάνιο ηγέτη, κολλημένο σε ξεπερασμένες αξίες, όπως Εθνική αξιοπρέπεια, Εθνική υπερηφάνεια,Εθνική κυριαρχία ,κράτος και άλλα τέτοια.Αλλά τι να περιμένεις! Ο άνθρωπος ούτε από κολλέγια ούτε από φημισμένα Πανεπιστήμια της Δύσης είχε <<προετοιμαστεί>> για ηγέτης.

Μοιραία λοιπόν δεν μπορούσε να εκτιμήσει την αναστάτωση που το πεισματικό του  ΌΧΙ έφερνε στα Διεθνή Χρηματιστήρια και τι οικονομικά και άλλα συμφέροντα διακυβεύονταν.

    Η ιστορία λοιπόν έπαιξε ένα άσχημο παιχνίδι στον Ιταλό ηγέτη. Είμαι βέβαιος ότι εβδομήντα χρόνια μετά θα έβρισκε στην Αθήνα ηγεσία με την οποία θα μπορούσε θαυμάσια να << διαπραγματευθεί >> τους όρους μιας Άνευ Όρων Παράδοσης .Υποσχόμενος  κάποια οικονομικά οφέλη  είτε κραδαίνονοντας απλά την απειλή διακοπής μιας δανειακής σύμβασης ή άρνησης παροχής μιας  δόσης .
  Και δεν ξέρω γιατί ενστικτωδώς αισθάνομαι μια συμπάθεια  προς στους άτυχους και γκαντέμηδες...

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ Κας ΜΕΡΚΕΛ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

   Έκλεινα το προηγούμενο άρθρο μου.πριν ένα μήνα, κάνοντας την εκτίμηση ότι από τις εξαγγελίες του Κου M. DRAGHI. του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας μόνο χρόνος μπορούσε να εξαγοραστεί και ότι οι αγορές σύντομα θα επανέρχονταν.Πρόβλεψη που περιείχε κάποιον κίνδυνο την στιγμή που γίνονταν αν αναλογιστεί κανείς το κλίμα που διαμορφώθηκε περί αποτελεσματικής παρέμβασης και πιθανής συνολικής  λύσης για την Ευροζώνη.

  Αν και είναι νωρίς για τελικά συμπεράσματα,οι τελευταίες εξελίξεις δυστυχώς φαίνονται να δικαιώνουν αυτήν την  εκτίμηση και όχι του Προέδρου της Ε.Κ.Τ. Η χθεσινή υποβάθμιση της Ισπανικής οικονομίας από τον οίκο STANDARD & POOR'S κατά δύο μάλιστα μονάδες,η συνεχιζόμενη δυσπραγία των υπολοίπων οικονομιών της Νότιας Ευρώπης,παρά τις εύφημες μνείες ηγετών της Ευροζώνης,και η επιμονή στην εφαρμογή απαρέγκλιτα των αυστηρών προγραμμάτων δημοσιονομικής πολιτικής των υπό επιτήρηση χωρών, δεν αποτελούν θετικά σημεία για την περαιτέρω εξέλιξη αυτής της υπόθεσης. 

  

Ένας μετά τον άλλον οι ασθενείς  μετά από μια <<επιτυχημένη>> χειρουργική επέμβαση σωτηρίας   καταλήγουν  από ενδονοσοκομειακή λοίμωξη.

 Μα  οι θεράποντες Ιατροί επιμένουν: και η διάγνωση σωστή ήταν και η επώδυνη χειρουργική επέμβαση στην οποία υπέβαλλαν τον ασθενή ήταν απολύτως  αναγκαία και επιτυχής, και το πρόγραμμα μετεγχειρητικής αγωγής το ενδεδειγμένο και το (νοσοκομειακό) περιβάλλον κατάλληλο.Αν κάποιος  είναι ένοχος αυτός είναι ο ιδιότροπος ασθενής που ανταποκρίνεται με δυσφορία στα επιβαλλόμενα και εκφράζει την ανησυχία του για την επιδείνωση της κατάστασής του από την ακολουθούμενη αγωγή.Ένοχοι είναι και κάποιοι συγγενείς που εκφράζουν τις αμφιβολίες τους πολλές φορές και δημόσια για την ακολουθούμενη αγωγή και για τους γιατρούς που την επιβάλλουν.
 Τα συνιστώμενα φάρμακα όμως δεν είναι απλώς πικρά αλλά και επιδεινώνουν την υγεία του ασθενούς αντί να την σταθεροποιούν και βελτιώνουν.

Τελευταία όμως  και κάποιοι έμπειροι ιατροί,όπως το ΔΝΤ, εκφράζουν δημόσια τον σκεπτικισμό τους  για τις προτεινόμενες συνταγές.

 Έτσι, ένας από τους θεράποντες ιατρούς, καθηγητής στην ομάδα των ιατρών και λίγο ανήσυχος για τις αναφορές σχετικά με τη πορεία της κατάστασης ενός εκ των ασθενών, αποφάσισε να κατέβει αυτοπροσώπως στον θάλαμο νοσηλείας,να ρίξει μια γρήγορη ματιά στον ασθενή  για να διαμορφώσει τα συμπεράσματά του και να απέλθη αφού πρώτα πει δυο λόγια ενθαρρυντικά και παρηγορητικά στον ασθενή και τους συγγενείς και να στηρίξει βέβαια με την παρουσία του τον αγχωμένο επιβλέποντα ιατρό της πτέρυγας νοσηλείας.

 Είχαμε λοιπόν την τιμή  να υποδεχθούμε εδώ στην Αθήνα, την καγκελάριο της Γερμανίας, την Κα Μέρκελ, της οποίας η επίσκεψη φαίνεται ότι σπάζει ένα άτυπο εμπάργκο επισκέψεων ηγετών χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την χώρα μας, των τελευταίων χρόνων.

 Άσχετα με την προσωπική της στάση και τα προσωπικά της αισθήματα απέναντι στον Ελληνικό λαό η Κα καγκελάριος εισέπραξε ασφαλώς την γενικευμένη απογοήτευση αυτού του λαού και την ανησυχία της ηγεσίας του.Μερικών τα αισθήματα  εκφράσθηκαν πιο έντονα και ανατροφοδότησαν την καχυποψία μεταξύ των δύο λαών,του Ελληνικού και Γερμανικού.Χωρίς να μπορούμε να προδικάσουμε την εφεξής στάση της Γερμανικής ηγεσίας,από όσα δημοσίως ειπώθηκαν και ακολούθησαν μετά την επίσκεψη μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η Γερμανία τουλάχιστον επιμένει στη εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική,στην επίλυση της κρίσης με μικρο-μακροοικονομικές παρεμβάσεις και σε καμία περίπτωση,προς το παρόν τουλάχιστον,με συνολική πολιτική παρέμβαση-λύση.Είτε δεν θέλει,είτε δεν μπορεί.Είτε εκτιμούν στην Γερμανική πρωτεύουσα ότι υπάρχουν τα χρονικά περιθώρια ακόμη ώστε  η Γερμανική οικονομία να συνεχίσει να επωφελείται  όσο σέρνεται η παρούσα  κρίση, εις βάρος φυσικά των οικονομιών των υπολοίπων χωρών της Ευροζώνης,και να τροφοδοτείται μάλιστα από αυτήν την κρίση.

 Αν αυτή η εκτίμηση είναι σωστή τότε το μόνο που θα είχαμε να πούμε προς την Κα Πρωθυπουργό και άλλους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι:

 <<...Την επόμενη φορά μη με σώσεις.....Αστο καλύτερα, θα το φροντίσω μόνος μου...>>

KON MAR

TΑ<< ΝΕΑ>> ΑΠΟ ΤΟΝ Κον DRAGHI MARIO.

TΑ<< ΝΕΑ>> ΑΠΟ ΤΟΝ Κον DRAGHI MARIO.

Πέρασε λοιπόν και η έκτη ημέρα του Σεπτεμβρίου,η πολυαναμενόμενη!

Όλος ο κόσμος περίμενε αυτήν την ημέρα και προπάντων εμείς εδώ οι Νότιοι της Ευρώπης,με λαχτάρα να ακούσουμε από τον κον Ντράγκι το σωτήριο άγγελμά του για την αποτελεσματική και δραστική θεραπεία των (οικονομικών) ασθενειών μας. Νομίζω ότι εκ του ασφαλούς πια μπορούμε να εκφέρουμε μερικές σκέψεις,κριτικά αλλά και ψύχραιμα διατυπωμένες..

Ας αναφερθούμε πρώτα τι αναμέναμε από τον Κον DRAGHI :

-Ο πρόεδρος λοιπόν της ECB θα προσδιόριζε τον βαθμό και την έκταση της παρεμβατικότητας της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας στις διεθνείς αγορές αγοράζοντας και παρακρατώντας μέρος του δημοσίου αλλά και τραπεζικού χρέους κρατών-μελών της Ευροζώνης,με την αγορά ομολόγων και άλλων τίτλων κυρίως βραχυπρόθεσμου δανεισμού.που εκδίδουν κράτη όπως η χώρα μας,η Ιταλία,η Ισπανία κλπ, που έχουν έντονο πρόβλημα χρέους..Στόχος η συγκράτηση της απόδοσης αυτών των τίτλων,δηλ. μείωσης των spread σε ανεκτά επίπεδα,επιθυμητό όριο γύρω στο 3%.

Δευτερογενές αποτέλεσμα αυτής της παρέμβασης η αποθάρρυνση κερδοσκοπικών επιθέσεων εναντίον αυτών των χωρών και του Ευρώ.
Κρυφή προσδοκία ορισμένων ημών η αύξηση της νομισματικής ρευστότητας από τα ποσά που θα διοχέτευε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προς τον σκοπόν αυτόν,δηλ. της αγοράς ομολόγων,και θα επέρχονταν έτσι χαλάρωση της ακολουθούμενης έως τώρα περιοριστικής δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής..

Αυτής της πολιτικής που όπως η εμπειρία των δύο προηγουμένων χρόνων έδειξε, αντί να αποθαρρύνει κερδοσκοπικές κινήσεις του μεγάλου αδιάθετου πλεονάζοντος κεφαλαίου,εν πολλοίς λογιστικού χρήματος που δημιουργήθηκε από την υπεραξία χρηματιστηριακών τοποθετήσεων,αποθάρρυνε αντιθέτως κάθε παραγωγική επένδυση σ΄αυτές τις χώρες οδηγώντας τες την μία μετά την άλλη σε ύφεση και αποεπένδυση και πτώση,βάθεμα της κρίσης σε πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό  επίπεδο. Τα αυτονόητα δηλαδή...

. Αυτονόητα όχι όμως για όλους.Οι φύλακες έχουν γνώσιν και φρόντισαν να θέσουν χαλινό στα σχέδια του κου DRAGHI.

• το χρήμα που θα διοχετευθεί στις αγορές για την εξαγορά αυτών των τίτλων θα αντισταθμιστεί με ισόποση παράλληλη απόσυρση (χρήματος) από την νομισματική κυκλοφορία .Έτσι θα αποφευχθεί το ενδεχόμενο εμφάνισης πληθωριστικών φαινομένων.
• ποσοτική οριοθέτηση της παρέμβασης
• Τα προγράμματα περιοριστικής οικονομικής πολιτικής όπου εφαρμόζονται θα συνεχιστούν χωρίς καμία απόκλιση.Η επιτήρηση εφαρμογής τους θα ενταθεί και με την βοήθεια του IMF.
• Χώρες που δεν είναι ενταγμένες μέχρι τώρα σε κάποιο πρόγραμμα εξυγίανσης θα πρέπει να υπογράψουν ένα τύπο μνημονίου αν θέλουν να ενταχθούν στον σχεδιασμό αυτό της ΕΚΤ.
• Θα ενισχυθούν οι μηχανισμοί επιτήρησης της εφαρμογής των προγραμμάτων <<αναδιάρθρωσης>> των οικονομιών σε όποιες χώρες εφαρμόζονται (καλύτερα να την ονομάσουμε <<αποδιάρθρωσης>>)
•  Η  πιστοποίηση αυτής της <<σωστής>>πορείας  από την εκάστοτε τρόικα θα είναι όρος απαραίτητος για να ενταχθεί μια οικονομία σε αυτήν την δραστηριότητα της  ΕΚΤ.
• Η χώρα μας,τέλος, δεν φαίνεται να εντάσσεται σε αυτόν τον σχεδιασμό  γατί το σύνολο σχεδόν του χρέους της έχει καταστεί μακροπρόθεσμο με τα προηγούμενα προγράμματα ανταλλαγής ομολόγων

Με άλλα λόγια, μένουμε στα ίδια:Ύφεση, αποεπένδυση,αποδιάρθρωση, με υπομονή και επιμονή.

Μέχρι και το τελευταίο ευρώ από τον Νότο της Ευρώπης να δραπετεύσει προς σίγουρες κεντροευρωπαϊκές αγορές,να γεμίσει τις κούφιες κοιλιές των Τραπεζών τους,να χρηματοδοτήσει φθηνά τις οικονομίες τους ή και να επιδοτήσει ακόμη με μηδενικά και αρνητικά επιτόκια απόδοσης.

Μέχρι να εξευτελιστούν τελείως οι οικονομίες των χωρών του Νότου,οι λαοί τους και συνολικά οι χώρες της περιφέρειας ώστε να καθιερωθούν αναμφισβήτητα στην ηγεμονική τους θέση οι αντίστοιχες της Κεντρικής Ευρώπης, δηλ, της Γερμανίας και μιας-δύο άλλων δορυφόρων.

Να το πούμε διαφορετικά: Οι οικονομίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένουν στο βάθος Εθνικές και ανταγωνιστικές μεταξύ τους.Ενοποίηση οικονομικού χώρου είχαμε μόνο, στην ελεύθερη διακίνηση εμπορευμάτων και κεφαλαίων,προνομιακό πεδίο για τις ανταγωνιστικότερες οικονομίες του Βορρά.. Στην ουσία είχαμε δηλ.επέκταση του ζωτικού οικονομικού χώρου τους γι αυτό και η προτεραιότητα στη διεύρυνση γεωγραφικά αντί της ολοκλήρωσης της ενοποίησης της ΕΕ.

Και οι επιπτώσεις από την παρούσα κρίση δεν είναι ίδιες για όλα τα κράτη μέλη.Χωρίς ενδοιασμό μπορούμε να πούμε ότι ορισμένες χώρες ωφελήθηκαν μάλιστα από την κρίση καθιερώνοντας τες κυρίαρχες δυνάμεις,εξουδετερώνοντας δυνητικούς αντιπάλους, κρίσιμο μέγεθος μελλοντικά.Έτσι εξηγείται πιθανόν και ο ηθικός πόλεμος κατά των λαών και χωρών του Νότου,υποδεικνύοντας τες ως αρνητικά πρότυπα, πέρα από τις αμφίβολης αξίας επιβαλλόμενες οικονομικές πολιτικές..Και θα επιμείνουν σε αυτές τις πολιτικές μέχρι να εκτιμήσουν κίνδυνο παρενεργειών μη ελεγχομένων και να αποδεχθούν να υποχωρήσουν σε ηπιότερες.

Εδώ έγκειται η διαφορά με την πλειοψηφία των οικονομικών αναλυτών,αξιολογοτάτων βέβαια ,που προσπαθούν να αποδείξουν το λανθασμένο της ακολουθούμενης πολιτικής.Προσωπική εκτίμηση ότι η επιβαλλόμενη πολιτική δεν οφείλεται σε άγνοια και αδυναμία ορθής οικονομικής ανάλυσης, αλλά σε  καιροσκοπισμό.

Η στάση τους αυτή πιθανότατα δεν σχεδιάστηκε εξ αρχής, αλλά μετά το πρώτο Shock από το ξέσπασμα της κρίσης του 2008,σε κάποια φάση αντελήφθησαν ότι πέρα από τους όποιους κινδύνους η (κάθε) κρίση εμπεριέχει και ευκαιρίες για αυτόν που εισέρχεται σε αυτήν με καλύτερους όρους και είναι διατεθειμένος να ωφεληθεί με κάθε τρόπο .Και από αυτήν την ευκαιρία δεν είναι διατεθειμένοι φαίνεται να απαγκιστρωθούν ακόμη.Θα ευνοηθούν πολιτικές και πολιτικοί πρόθυμοι στις χώρες με κάθε τίμημα και θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια να διασπασθούν οι χώρες του Νότου διαβαθμίζοντάς τες ως προς τις προοπτικές διάσωσής τους και ως προς την προθυμία τους να συμμορφωθούν με την υποδεικνυόμενη Οικονομική Ορθοδοξία ,προβάλλοντας πρότυπα και αρνητικά πρότυπα.

Από τις εξαγγελίες του Κου Ντράγκι λοιπόν μόνο χρόνος μπορεί να εξαγοραστεί,μένει να δούμε για πιο σκοπό και μέχρι πότε. Οι <<αγορές>> Θα επανέλθουν σύντομα μετά το πρώτο συγκράτημά τους .

KON MAR

k-magazino: ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

k-magazino: ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ: S&P taglia l'outlook della Grecia. Resta intanto pericolosamente aperta la partita che l'eurozona sta giocando su Grecia e Spagna. Crescon...

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΟΙΔΙΠΟΔΑ

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΟΙΔΙΠΟΔΑ.

Και καλά οι άλλοι, οι <<συγγενείς >> μας της Ευρωπαϊκής Οικογένειας.Από σκοπιμότητα ή γιατί έχουν άλλη παράσταση της πραγματικότητας ενεργούν με αυτόν τον τρόπο.Πως μπορεί .όμως λογικά να ερμηνευθεί η στάση ημετέρων όταν σαν κυριευμένοι από το σύνδρομο του Οιδίποδα βάλθηκαν να βγάλουν μόνοι τα μάτια τους τους κυριευμένοι από ακατανίκητες τύψεις κατηγορώντας εαυτούς και αλλήλους::

• για διαφθορά,για παραποίηση ή πλαστογράφηση οικονομικών μεγεθών και στοιχείων ,
• μιλώντας για μαϊμού και τραβεστί οικονομία, για εμπαιγμό και εξαπάτηση των συνεταίρων μας της ΕΕ και των δανειστών μας,
• συνηγορία και επιβοήθηση με επιχειρήματα στοιχειοθέτησης του τουλάχιστον υπερβολικού ότι κινδυνεύει εξ αιτίας της κατάστασης στην Ελλάδα,παρα το μικρό μέγεθός της, η παγκόσμια οικονομία, κ.λ.π
• Συμπεριφορά συνηγόρου  που στρέφεται   με δριμύτητα κατά του πελάτη του.
  
  
  Αποτέλεσμα, μα φυσικά το αναμενόμενο ή ίσως και επιδιωκόμενο: Αποκλεισμός από τις αγορές και της δυνατότητας αναχρηματοδότησης του χρέους της χώρας,το χρέος εν τοις πράγμα σι και εν συνόλω να καταστεί άμεσα απαιτητό,επιβολή κανόνων με σχεδόν ολοκληρωτική άρση της εθνικής κυριαρχίας, η χώρα να τεθεί υπό επιτροπεία και δημιουργίας συνθηκών όπου κάθε προοπτική διαφυγής από το αδιέξοδο φαίνεται ανύπαρκτη.

Αντί,σιωπηρά και όσο υπήρχαν χρονικά περιθώρια μέσα στο πλαίσιο της παγκόσμιας οικονομικής

κρίσης και ενώ οι χρηματιστηριακές  αγορές μας παρείχαν ακόμη εμπιστοσύνη και δυνατότητες ελιγμών να καταπιαστούν με σοβαρότητα στην αιτούμενη αναδιάρθρωση και περιορισμό των ακραίων, υπαρκτών φυσικά, φαινομένων διαφθοράς δόθηκε προτεραιότητα στην τακτοποίηση των λογαριασμών με έναν κλινικά νεκρό πολιτικό αντίπαλο,εσωτερικόν, που τελικά κατάφεραν να νεκραναστήσουν.Ακόμη και δυναμικές πρακτικές επιστρατεύθηκαν,όπως αναθεώρηση των στατιστικών στοιχείων,των μεθόδων υπολογισμού και φυσικά αντικατάσταση ανθρώπων με πρόθυμους για αυτήν την διεκπεραίωση.

  Ακόμη και χρησιμοποίηση των ταμειακών διαθεσίμων ασφαλιστικών ταμείων και οργανισμών δημοσίου και τραπεζών και  δέσμευση μέρους των καταθέσεων ιδιωτών, που έγινε ούτως ή άλλως αργότερα με το κούρεμα του χρέους χωρίς αποτέλεσμα, θα ήταν προτιμότερο να είχε συμβεί με σκοπό την τιτλοποίηση αυτών και δι΄αυτών την εξαγορά, στην δευτερογενή αγορά παραγώγων, μέρους ή και του συνόλου του εθνικού χρέους. Με την σύμπραξη ή όχι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και των λοιπών Ευρωπαϊκών ηγεσιών..Το κόστος θα ήταν πολύ μικρότερο και σε πολιτικό επίπεδο από αυτό που προκάλεσαν οι πολιτικές που εφαρμόσθηκαν,και το πρόβλημα θα είχε αντιμετωπισθεί δυναμικά και για την χώρα μας και για όλη την Ευροζώνη χωρίς να χρειαστεί να τυπωθεί ούτε ένα καταραμένο <<πληθωριστικό>> ευρώ.

ΑΝΕΚΔΟΤΟ ή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ;

Κατάκοπος αλλά και ανυποψίαστος ο άνθρωπός μας επιστρέφει σπίτι  απο τήν δουλειά του ένα βράδυ και πάει προς την στάση  του λεωφορείου.Πέφτει όμως θύμα ληστείας. Ο ληστής με απειλές και κτυπήματα,παρά τα παρακάλιά του, του αφαιρεί  όλα τα χρήματα  και ότι πράγμα αξίας είχε και απομακρύνεται. Ξαναγυρίζει όμως σε λίγο και ρωτά το θύμα του:

- δεν μου λές εσύ, εισιτήριο έχεις για να γυρίσεις σπίτι;

-οχι,κύριε, μου τα πήρες όλα...

-καλά, πιάσε ένα ευρώ, και του πετάει ένα νόμισμα και φεύγει.

Και ο φίλος μας πίσω του:

- Τι καλός άνθρωπος, να ΄ναι καλά, ο Θεός να τον έχει πάντα καλά...

- ΑΝ ΔΕΝ ΓΕΛΑΣΑΤΕ ΑΡΚΕΤΑ, είναι γιατί δεν αναγνωρίσατε τον εαυτόν σας στο ρόλο του θύματος ή είστε αχάριστοι τύποι καί δεν αισθάνεστε ευγνωμοσύνη όπως οι  περισσότεροι απο εμάς,π.χ.  προς τον εργοδότη μας την πολιτική ηγεσία και όποιον άλλον εξουσιαστή της ζωής μας  ευδοκεί κάτι τις να αφήσει και σ΄εμάς.

ΑΣ ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΣΩΜΕ ΤΟΝ ΚΕΥΝΙΣ

JOHN MAYNARD KEYNES

   Φαίνεται ότι ο τάφος του JOHN MAYNARD KEYNES έχει επιχωματωθεί πολύ από το 1946 και δεν αφήνει να ακούγονται ούτε σαν ψίθυρος οι κραυγές του, ότι σε περιόδους ύφεσης είναι παράνοια ο περιορισμός των χρηματικών εισοδημάτων.Το αυτονόητο,δηλ.οτι μόνο με ενίσχυση της συνολικής ζήτησης και  διεύρυνσης αντί του περιορισμού των δαπανών υπάρχει ελπίδα διαφυγής από το θανάσιμο αγκάλιασμα της ύφεσης και αποεπένδυσης,(αυτό)  έχει ενοχοποιηθεί στα μυαλά αυτών που είναι επιφορτισμένοι με το καθήκον διαμόρφωσης πολιτικής σκέψης και λήψης αποφάσεων.

Και όμως, αν και δεν βρισκόμαστε στο 1973 και η Ευροζώνη κινδυνεύει περισσότερο από ύφεση και αποπληθωρισμό αντί των πληθωριστικών πιέσεων επιμένουν σε συνταγές,όπως του δραστικού περιορισμού των δαπανών,διεύρυνση των φόρων,μείωση του κράτους,μείωση μισθών και εισοδημάτων κλπ.  που ενδείκνυνται μάλλον για μια οικονομία σε υπερθέρμανση. Σαν τον γιατρό που χορηγεί αντιυπερτασικά φάρμακα σε ασθενή που έχει υπόταση.Το φάντασμα της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης φοβίζει ή υποκρύπτονται άλλες σκοπιμότητες;

Το αποτέλεσμα: Υφεση ενδημική,ήρθε για  να μείνει.Ανεργία επίσημα 24%,του χρόνου 29%, των νέων 53%.Το χρέος το 2013 σύμφωνα με εκτιμήσεις της STANDARD AND POOR'S στο 170%.Εμφάνιση  και ιδιωτικού χρέους τεράστιου παράλληλα μ΄αυτο του Δημοσίου,νέα <<βοήθεια>>, νέο κούρεμα χρέους ή μήπως τελικά χρειαζόμαστε αποτομή  κεφαλής!!!

Το BRAND NAME της (Ελληνικής) Οικονομίας

Το BRAND NAME της (Ελληνικής) Οικονομίας

Την στιγμή που γράφεται το κείμενο αυτό κανείς δεν είναι βέβαιος ποια λύση θα δοθεί στο Ελληνικό (οικονομικό) πρόβλημα.

Δύο φαίνονται προς το παρόν οι δυνατές λύσεις:

• η (και αυθόρμητη),να αφεθεί η χώρα σταδιακά να διολισθήσει και σε τυπική χρεωκοπία -'εξοδο από Ευροζώνη και Εθνικό νόμισμα - με μερικές παρεμβάσεις χαρακτήρα χρονοκαθυστέρησης ώστε να ελεγχθούν κυρίως οι επιπτώσεις αυτής,και πάντως για μετά τις Αμερικανικές εκλογές.
• Ή τελικά να προκριθεί ότι οι επιπτώσεις ευρύτερα στην Ευρωπαϊκή ζώνη καθιστούν την εξέλιξη αυτή απαγορευτική και να συνταχθούν ριζοσπαστικές πολιτικές διάσωσης που μπορεί να περιλαμβάνουν ακόμη και την εξαγορά μεγάλου μέρους ή και του συνόλου του χρέους, τόσο του Ελληνικού όσο και άλλων χωρών με παρόμοια προβλήματα.

Λόγοι συνηγορούν και για τις δύο παραπάνω εκδοχές ,οι πειρασμοί πολλοί,οι αποφάσεις δύσκολες και επί πλέον οι αποφάσεις αυτές δεν λαμβάνονται πάντα με στενά οικονομικo-τεχνικά κριτήρια .Αντιτιθέμενα συμφέροντα, εκτιμήσεις ότι η μέχρι τούδε ακολουθούμενη πολιτική απέδωσε ότι είχε να αποδώσει και έφθασε ο καιρός να αντικατασταθεί ή ότι επετεύχθη το μεγαλύτερο μέρος των στόχων και αντλήθηκαν τα δυνατά οφέλη από την μέχρι τώρα πολιτική που είχε επιβληθεί και ακόμη ότι εμμονή στην συνέχισή της μπορεί να έχει δυσάρεστες παρενέργειες..

Γιατί, πρέπει να το πούμε, από την κρίση αυτή δεν υπάρχουν μόνο ζημιωμένοι.Αν εδώ στο Νότο τής Ευρώπης,μετρώντας ζημιές,  βλέπουμε αντί της αύξησης της ανταγωνιστικότητας των οικονομιών που θεωρητικά ήταν το ζητούμενο της μέχρι τώρα εφαρμοζόμενης περιοριστικής πολιτικής,την περαιτέρω αποσύνθεση της παραγωγικής δυναμικότητας, αντί με την ανισοκατανομή εισοδημάτων να έχουμε ενδυνάμωση της πρωταρχικής συσσώρευσης κεφαλαίου βλέπουμε την απόδραση από την χώρα και των τελευταίων αποταμιεύσεων προς άλλες πιο <<σίγουρες>> αγορές οι οποίες χρηματοδοτούνται ήδη και με μηδενικό κόστος από μια υπερπροσφορά διαθεσίμων γι αυτές κεφαλαίων, βλέπουμε την απαξίωση εδώ στην συνείδηση του λαού των δυνατοτήτων της εγχώριας οικονομίας και την αναβίωση του συνδρόμου της Ψωροκώσταινας, σε αντίθεση με τις οικονομίες χωρών του Βορρά που κεφαλαιοποιύν και συσσωματώνουν ανεκτίμητης αξίας διαχρονικά άυλο κεφάλαιο,το BRAND NAME,την μεγαλύτερη όπως θα αποδειχθεί μελλοντικά επένδυσή τους.

Δεν είναι τυχαίο και άνευ συνεπειών που σ όλον τον κόσμο σήμερα,όσοι μιλούν για Ευρωπαϊκή οικονομία εννοούν βασικά την Γερμανική οικονομία.

Ο πληθωρισμός, η απασχόληση, οι αισιόδοξες επιχειρηματικές προβλέψεις  εν μέσω διεθνούς κρίσης και άλλα χαρακτηριστικά της οικονομίας τους, όπως τα δημοσιονομικά μεγέθη, σχεδόν ιδανικά,

δεν τολμώ δα καμία αναφορά σε αντιστοίχηση δικών μας (στοιχείων) αλλά και των άλλων χωρών της Νότιας Ευρώπης όπου εφαρμόσθηκαν ή επιβλήθηκαν παρόμοιες πολιτικές με τα γνωστά επακόλουθα αποτελέσματα: ύφεση,ανεργία,φτώχεια,κοινωνική αναταραχή κλπ.

  Παρατηρούμε μια σταδιακή μετατόπιση ισχύος όχι μόνο στο οικονομικό πεδίο από τις χώρες της περιφέρειας της Ευρωζώνης  προς αυτές των χωρών της Κεντρικής Ευρώπης,αλλά και την αποδυνάμωση του ρόλου κεντρικών θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς ενίσχυση  αντίστοιχων  Εθνικών, δηλ .κυρίως τη Γερμανίας..

   Η Γερμανία απέκτησε την πίσω αυλή της, εδώ στον νότο της Ευρώπης,.Παρασχέθηκαν χρηματοδότηση και πιστωτικές διευκολύνσεις για αθρόες εισαγωγές,, δημιουργήθηκαν η εξαγοράσθηκαν αλυσίδες διακίνησης και τοποθέτησης προϊόντων και retail sales points,ώστε τα εγχώρια παραγόμενα (ομοειδή) προϊόντα, από μικρού μεγέθους και κακά οργανωμένες παραγωγικές μονάδες και ελεύθερους παραγωγούς ως επί το πλείστον, να μη βρίσκουν "κενά ράφια" και να εξοστρακίζονται από την αγορά.

  Οι χώρες του Βορρά με τον ανεπτυγμένο δευτερογενή τομέα της οικονομίας αγόραζαν πρώτες ύλες,όπως πετρέλαιο,ενέργεια, μέταλλα κλπ. φθηνά,από τρίτες χώρες, της <<ζώνης του Δολαρίου>> και πουλούσαν  σε <<χώρες του Ευρώ>> ακριβά,επωφελούμενες επί πλέον και από την απόδοση των κεφαλαίων που δάνειζαν για την απορρόφηση των προϊόντων τους. Γι αυτό και προέκριναν την πολιτική του σκληρού νομίσματος (ισχυρού Ευρώ),που επί πλέον διευκόλυνε γενικότερα τις εισαγωγές και δυσχέραινε τις όποιες εξαγωγές μας..Όσο δε, τα χρηματικά εισοδήματα κρατούνταν σε υψηλό επίπεδο και στήριζαν μια υψηλή ζήτηση το πρόβλημα δεν ήταν άμεσα ορατό,η αγορά λειτουργούσε κανονικά και το μόνο πρόβλημα που απασχολούσε τον καταναλωτή αλλά και τις ηγεσίες ήταν η ακρίβεια που ήταν αποτέλεσμα κυρίως μιας υπερβάλλουσας ζήτησης,αυτή στήριζε το υψηλό επίπεδο τιμών.Γιατί υπερπροσφορά αγαθών υπήρξε, δεν παρατηρήθηκαν ελλείψεις ή σπανιότητα όπως στη κατοχή ώστε να δικαιολογείται αυτό το επίπεδο τιμών,συγκρίσιμο με αυτό πολύ πιο ανεπτυγμένων χωρών της Ευρώπης..Όμως μεγάλο μέρος., που συνεχώς διευρύνονταν, ήταν εισαγόμενα προϊόντα και υπηρεσίες που ωθούσαν έτσι στο περιθώριο τις δικές μας μικρές παραγωγικές μονάδες ή και στο κλείσιμό τους.Επί πλέον τα υψηλά (σχετικώς, και πάντως υψηλότερα γειτονικών χωρών) εισοδήματα,από δανειακά κεφάλαια ως επί το πλείστον και όχι αντισταθμιστικές εισροές ή επιχορηγήσεις, περιόριζαν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας αφού ακύρωναν και το συγκριτικό πλεονέκτημα του χαμηλού κόστους παραγωγής.

  Από την άλλη μεριά αυτή η εξέλιξη διευκολύνονταν από μια πολιτική ανοικτών αγορών, της ψευδεπίγραφης κατ΄εμέ ελεύθερης διακίνησης αγαθών και υπηρεσιών εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τις αρχές της δεκαετίας του ΄90 αντί της θεσμοθέτησης Καθεστώτος Προτιμησιακών Συναλλαγών και μόνο μερικής άρσης του προστατευτισμού για συγκεκριμένους τομείς της οικονομίας.Με τρόπο τέτοιον ώστε να καθιερωθούν τομείς δραστηριότητας και κλάδοι αιχμής ανά χώρα,να μην μηδενίζεται η παραγωγική ικανότητα καμιάς χώρας, να υπάρξει εξειδίκευση και δυναμισμός ανά παραγωγικό τομέα και χώρα- μέλος,με εξορθολογισμό στην διαχείριση των παραγωγικών αναγκών του διευρυμένου αυτού οικονομικού χώρου, της ΕΕ.-Και ονομάζω ψευδεπίγραφη αυτήν την ελευθερία διακίνησης γιατί αντικειμενικά ευνοεί τις μεγάλες σε μέγεθος,καλά οργανωμένες επιχειρήσεις (της Κεντρικής Ευρώπης), που μπορούν να σχεδιάζουν, να χρηματοδοτούν., να βάζουν στην αλυσίδα παραγωγής και τέλος να προωθούν και τοποθετούν στην αγορά τα παραγόμενα από αυτές προϊόντα αντί των περιορισμένων δυνατοτήτων, των πολύ μικρών ή μικρών δικών μας παραγωγικών μονάδων και ελευθέρων παραγωγών.
.Το κέικ,όσο καλά πασπαλισμένο με γλυκιά άχνη και να ήταν, μέσα ήταν δηλητηριασμένο. Οι Ωκεανοί και οι ανοικτές θάλασσες,πάρα την γοητεία τους καταπίνουν τις βάρκες και τα μικρά σκάφη.Όταν οι οικονομίες παραμένουν ανταγωνιστικές μεταξύ τους,επαληθεύεται ως νομοτέλεια η συντριβή του αδυνάτου.Η ιστορία του Δαυίδ και Γολιάθ θα ήταν άγνωστη σ΄εμάς αν ήταν μια καθημερινή ιστορία που επαναλαμβάνονταν συνεχώς.

unemployment,e kathimerini.com 10 Aug,2012

The 11.5 billion euros of spending cuts that Greece is being asked to make over the next two years will lead to the economy contracting by about 5 percent next year and unemployment rising to about 29 percent, a leading labor expert has told Skai TV. Savas Robolis, an economics professor and director of the Labor Institute at Greece’s largest private sector union, GSEE, made the comments after the latest unemployment figures showed the jobless rate passed 23 percent in May. Robolis pointed out that 674,000 jobs have been lost in Greece over the last four years and he said at the current rate, it would take until 2023 for employment levels to reach what they were in 2008. The labor expert added that the youth unemployment rate of 53 percent is a major problem, arguing that if graduates do not enter the labor market within five years of finishing what they studied, much of what they learnt becomes redundant. Robolis said that the troika expressed concern about the high unemployment rate in a recent meeting he had with officials.

http://www.ekathimerini.com/http://www.ekathimerini.com/ ekathimerini.com , Friday August 10, 2012 (11:04) ΜΤΦΡ: -Η κατά 11,5 δισεκατομμύρια ευρώ περικοπή δαπανών που έχει ζητηθεί απο την Ελλάδα για τα επόμενα δύο έτη θα οδηγήσει σε συρρίκνωση την οικονομία περίπου 5% τον επόμενο χρόνο και την ανεργία να ανέβη στο 29% περίπου, όπως  είπε κορυφαίος στα εργασιακά στον Skai TV.  Ο Σάββας Ρομπόλης καθηγητής των Οικονομικών και διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας του μεγαλύτερου συνδικάτου του ιδιωτικού τομέα ,της ΓΣΕΕ, έκανε (αυτό) το σχόλιο όταν τα τελευταία στοιχεία έδειξαν οτι η ανεργία ξεπέρασε το 23% τον Μάϊο.  Ο κ.Ρομπόλης επεσήμανε οτι 674.000 θέσεις εργασίας χάθηκαν στην Ελλάδα τα τελευταία τέσσερα χρόνια και ότι με τον τρέχοντα ρυθμό μπορεί να χρειαστεί να φτάσωμε στο 2023 ώστε η απασχόληση να φτάσει στο επίπεδο που ήταν το 2008.  Ο εν λόγω ειδικός στα εργασιακά θέματα πρόσθεσε οτι η ανεργία στους νέους, που φτάνει στο 53% ,είναι ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα,σχολιάζοντας  οτι άν οι απόφοιτοι  σχολών δεν μπούν στην αγορά εργασίας μέσα στα πέντε χρόνια απο την αποφοίτησή τους, τότε πολλά απο αυτά που έμαθαν ,χάνονται.  Ο κ,Ρομπόλης είπε ότι η τρόϊκα εξέφρασε την ανησυχία της σχετικά με τον μεγάλο βαθμό  της ανεργίας σε προηγούμενη συνάντηση που είχε με επισήμους.

Translated by: KON MAR

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

S&P taglia l'outlook della Grecia. Resta intanto pericolosamente aperta la partita che l'eurozona sta giocando su Grecia e Spagna. Crescono infatti le pressioni per modificare il piano di salvataggio di Atene da parte del Fmi che, secondo il "Wall Street Journal", vorrebbe un ulteriore taglio del rapporto debito-pil al 100%. Un pressing, quello del Fondo, sul quale arriva la doccia fredda di Standard & Poor's che rivede al ribasso l'outlook della Grecia a "negativo" da "stabile" e prevede che Atene potrebbe aver bisogno di ulteriori aiuti Ue-Fmi per il 2012. L'agenzia stima inoltre che il debito greco raggiunga il 170% nel 2013, con un pil in calo del 10-11% nel 2012-2013, una contrazione peggiore rispetto al 4-5% previsto da Ue-Fmi. Il rating resta confermato a "CCC", a un passo dal default.

Μετάφραση:

- Ο (οίκος αξιολόγησης) STANDARD & POOR'S υποβαθμίζει την προοπτική της  Ελλάδος. Παραμένει εν τούτοις επικίνδυνα ανοικτό το  παιχνίδι που παίζει η Ευροζώνη πάνω από την Ελλάδα και Ισπανία. Αυξάνουν εν τω μεταξύ οι πιέσεις για τροποποίηση του σχεδίου σωτηρίας της Αθήνας από πλευράς του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου,το οποίο, σύμφωνα με την WSJ , θα επιθυμούσε περαιτέρω περικοπή της σχέσης Χρέους-ΑΕΠ στο 100% .Μια πίεση σ ένα πλαίσιο πάνω στο οποίο έρχεται και η ψυχρολουσία της  STANDARD & POOR'S που αναθεωρεί προς τα κάτω την προοπτική της Ελλάδος σε <<αρνητική>> από <<σταθερή>> και προβλέπει οτι η Αθήνα πιθανόν να χρειαστεί περαιτέρω βοήθεια από Ευρωπαϊκή Ένωση και ΔΝΤ για το 2012.Το πρακτορείο (δηλ. ο οίκος STANDARD & POOR'S) επί πλέον εκτιμά οτι το Ελληνικό χρέος θα φτάσει στο 170% μέσα στο 2013. με το ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν) να συρρικνώνεται κατά 10-11% στο διάστημα 2012-2013,μια απομείωση χειρότερη από την αναμενόμενη του 4-5% που προβλέπονταν από ΕΕ-ΔΝΤ. Η αξιολόγηση επαναβεβαιώνεται στην κατηγορία ΄΄CCC΄΄, ένα βήμα πριν την χρεωκοπία.

Translated by: KON MAR

Ε Λ Σ Τ Α Τ

Άμεση και ανεξάρτητη διερεύνηση των καταγγελιών γύρω απο την ΕΛΣΤΑΤ ζήτησε ο αναπληρωτής υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας, Χρήστος Σταϊκούρας. "Η Νέα Δημοκρατία, κατ’ επανάληψη, έχει επισημάνει ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ φέρει ευθύνη για τη διαμόρφωση του ελλείμματος το 2009. Πρόσφατα, τη Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου, με σχετικό δελτίο Τύπου, το επαναλάβαμε. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μεταξύ άλλων, ενσωμάτωσε στα ελλείμματα και στα χρέη εγγυήσεις των ΔΕΚΟ. Όπως αναφέρει και ο πρώην υπουργός Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ κ. Χριστοδουλάκης, στο βιβλίο του “Σώζεται ο Τιτανικός”, «η Ελλάδα (δηλ. η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ) δεν έπρεπε να αποδεχθεί πρωτοβουλίες που οδήγησαν σε απρόσμενη διόγκωση του ελληνικού χρέους … κανένα από αυτά δεν ήταν κρυφό, άγνωστο ή μη εξυπηρετήσιμο χρέος … άλλες χώρες δεν περιέλαβαν τις εγγυήσεις των ΔΕΚΟ στο κρατικό χρέος …".

"Σήμερα, μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (η Κα Γεωργαντά) καταγγέλλει, με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, εσκεμμένη διόγκωση του ελλείμματος για το 2009. Ενώ, η Επιτροπή για την Αξιολόγηση των Δημοσιονομικών Στοιχείων, που συνέστησε ο πρώην Υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου εκτιμούσε, στην Έκθεσή της, πέρυσι το Φεβρουάριο, πολύ χαμηλότερο έλλειμμα για το 2009. Απαιτούνται άμεσες εξηγήσεις από την Κυβέρνηση. Επιβάλλεται η άμεση και ανεξάρτητη διερεύνηση των καταγγελιών", σημειώνει ο εκπρόσωπος της Ν.Δ.. 
(17-11-2011)

-Κύριε Σταϊκούρα, μήπως και σήμερα ακόμη η ΕΛΣΤΑΤ εκπροσωπείται επάξια ως μονοπρόσωπη ΕΠΕ απο το ίδιο άτομο, τον κον Ανδρέα Γεωργίου ;

ΕΘΝΙΚΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ !

Δηκτικότητα και πικρία

-Ο υπεύθυνος της Τράπεζας υποδέχεται τον νέο Διευθύνοντα σύμβουλο και τους συνεργάτες μιας Ανώνυμης Εταιρείας.(ΤΡ-ΕΛΛΑΣ ΑΕ )

-Καθίστε κ. Διευθυντά.

Σαν παλιό στέλεχος της εταιρείας γνωρίζετε ότι είχαμε μακροχρόνια και επωφελή και για τα δύο μέρη συνεργασία.Η Τράπεζά μας είναι αποφασισμένη να συνεχίσει αυτήν της συνεργασία και με την νέα διοίκησή σας με το ίδιο πνεύμα καλής συνεργασίας.Οι υπηρεσίες της Τράπεζας,έχοντας υπ όψιν και την καλή πορεία της εταιρείας σας επι σειρά ετών και αφού μελέτησαν τα οικονομικά στοιχεία της εταιρείας εισηγούνται θετικά για την συνέχιση της σχέσης αυτής, όπως για παράδειγμα την συνέχιση της δανειοδότησης με χαμηλά επιτόκια και ο,τι άλλο χρειαστεί από πλευράς μας.Γνωρίζοντας φυσικά και την κρίση που διέρχεται η αγορά την τελευταία περίοδο εξετάζουμε με προσοχή αλλά και κατανόηση τις όποιες οικονομικές ανισορροπίες παρουσιάζονται στους συνεργάτες μας και δεν ενεργούμε βάσει ανεξέλεγκτων διαδόσεων που κυκλοφορούν στην αγορά, αλλά επιζητούμε άμεση πληροφόρηση από τους υπευθύνους των ενδιαφερομένων εταιρειών.Γι αυτό θα σας παρακαλούσα να μας αναπτύξετε την δική σας άποψη ως νέου υπευθύνου.....

-Ακούστε Κύριε,

Ασφαλώς έχετε πέσει θύμα συστηματικής παραπληροφόρησης. Ανέλαβα μια εταιρεία υπο κατάρρευση,θα έλεγα διαλυμένη.Η παραγωγική δυναμικότητα έχει πέσει απελπιστικά,οι υπάλληλοι και τα στελέχη τσακώνονται συνεχώς μεταξύ τους ποιος θα πρωτο-κλέψει και περισσότερο την εταιρεία, για τα ταμειακά διαθέσιμα θα έλεγα την φράση,με συγχωρείτε, δεν υπάρχει σάλιο, προοπτική ΚΑΜΜΙΑ....

διοικώ την πιο διεφθαρμένη εταιρεία που υπάρχει στην αγορά,υστερεί μπροστά της και η περίπτωση του ......... και του......,λοιπόν αισθάνομαι σαν καπετάνιος του Τιτανικού,θυμάστε....

-Μα...,μα απο τα βιβλία σας δεν βγαίνει αυτή η εικόνα....

-Χά,χά,χά.....ώστε υπάρχει λοιπόν άνθρωπος που πιστεύει και παίρνει στα σοβαρά τα βιβλία και τα στοιχεία μας....Απίστευτο....

Οχι κύριε,μάλιστα έχω δώσει εντολή σε συνεργάτη μου να επεξεργαστεί όλα τα μεγέθη και οικονομικά στοιχεία της εταιρείας ώστε <<προσαρμοσμένα>> πλέον να δικαιώνουν πλήρως την άποψή μου και θα δημοσιοποιηθούν κατάλληλα σε όλη την αγορά.

-Μα αν είναι έτσι ,κατανοείτε πιστεύω και την δική μας θέση ευθύνης, είμαι υποχρεωμένος να παρακρατήσω την υπόθεσή σας , να την χαρακτηρίσω ως επισφαλή και να την επιστρέψω στις υπηρεσίες να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα να περισώσουν ο,τι είναι δυνατόν από τις απαιτήσεις μας..

-Τι επισφαλή, επιπόλαια και καταδικασμένη θα την χαρακτήριζα ......

-Και επειδή εκτιμώ πια ότι δεν υπάρχει προοπτική χρηματοδότησης,όχι τουλάχιστον με συμβατικούς όρους, και σοβαρής συνεργασίας , και σαν παλιός συνεργάτης και καλός φίλος της εταιρείας, αν το επιθυμείτε φυσικά ,να σας συστήσω κάποιους κυρίους,(κοράκια), που για δικούς τους λόγους επενδύουν σε χρεωκοπημένες επιχειρήσεις, κάτω βέβαια από δικούς τους όρους και προϋποθέσεις .

-Σας ευχαριστώ πάρα-πολύ, με διευκολύνετε με την άρνησή σας για συνέχιση της χρηματοδότησης, ώστε να μπορέσω να εισηγηθώ στο Διοικητικό Συμβούλιο (:στην Βουλή) και στη συνέλευση των Μετόχων (:στον Λαό) ως αναγκαία και μονόδρομο την συνεργασία μας με αυτούς τους κυρίους.(:ΕΕ καί ΔΝΤ)

-Φανταστική ιστορία αλλά κάτι μου θυμίζει...!

ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ

 Εριφος επι υψηλού δώματος ήν. Επεί δε λέοντα διερχόμενον είδε, ελοιδόρει και έσκωπτεν αυτόν

Ο δε (λέων) λέγει αυτώ: Ου σύ με λοιδορείς, αλλα ο τόπος...

copyright: ΑΙΣΩΠΟΣ  &  KON MAR

ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

• ..................,
  Φοβάμαι πως με αυτές τις αντιλήψεις διαχειρίζονται τα κοινά  οι υπεύθυνοι (για την διαχείριση )πολιτικοί.Έτσι θα θριαμβολογούν αύριο για την επιτυχία τους να περισυλλέξουν 1 δις από αυτούς τους διαφυγόντες φόρους και να αποσιωπούν ότι άλλες οκτακόσιες επιχειρήσεις έφυγαν προς γειτονικές χώρες σε λιγότερο από ένα χρόνο και την απομείωση των καταθέσεων κατα άλλα 40 δις. οδηγώντας το λεωφορείο στο γκρεμό και χειροκροτούμενοι από τους επιβάτες.Προέχει υπό αυτές τις συνθήκες η καταπολέμηση της ύφεσης και αποεπένδυσης. Πολύ προσοχή,  η ποινικοποίηση της φοροδιαφυγής να μη καταλήξει σε ποινικοποίηση της επιχειρηματικότητας ή εκληφθεί σαν τέτοια..

  Προσωπικά με προβληματίζουν περισσότερο ειδήσεις που αναφέρονται στην πτώχευση και κλείσιμο επιχειρήσεων όπως ΠΕΤΖΕΤΑΚΗΣ ,ΜΕΛ κ.λ.π σε συνδυασμό με την αύξηση των ΑΕΠ Τουρκίας,FYROM,Βουλγαρίας στο ύψος της απομείωσης του δικού μας ΑΕΠ και όχι τι προβλέπει ο Ν,3943/11 άρθρα και παράγραφοι...

  Οι πολιτικοί πρέπει να έχουν κεντρική ιδέα στο μυαλό τους και διαμορφώνουν νέα πραγματικότητα, δεν είναι απλοί τμηματάρχες της διοίκησης να είναι αναγκασμένοι να εφαρμόζουν την κείμενη νομοθεσία.

  
  

  (ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ- 27/11/2011)

ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΕΦΕΔΡΕΙΑ

Αν θεωρείται λύση στο δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας η μείωση του μισθολογικού κόστους του δημοσίου και μέσο επίτευξης του οι αθρόες απολύσεις με δυσμενή κοινωνικά αποτελέσματα,να μου επιτραπεί να αντιπροτείνω αντ΄αυτών να καθιερωθούν οι μακροχρόνιες άδειες ΑΝΕΥ ΑΠΟΔΟΧΏΝ-  1- 2 -5 ετών με τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

-Διασφάλιση της εργασιακής σχέσης του υπαλλήλου (μετά την λήξη της o υπάλληλος  επανέρχεται στην ίδια ή αντίστοιχη θέση)

-πλήρης ασφαλιστική κάλυψη για το ανωτέρω χρονικό διάστημα.

-ο χρόνος  της αδείας να λογίζεται πλασματικά ως κανονικός χρόνος εργασίας για τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα του υπαλλήλου.

-Κατά το διάστημα της αδείας ο υπάλληλος δεν υπόκειται σε βλαπτική μονομερή μεταβολή των όρων εργασίας και έχει το δικαίωμα να παράσχει εργασία σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα ή να αναπτύξει δική του επιχειρηματική δραστηριότητα με μεταφορά όμως των ασφαλιστικών υποχρεώσεων σ΄αυτόν.

-Να γίνει κατ΄αρχήν σε εθελοντική βάση,ίσως θελήσουν να κάνουν χρήση κυρίως νεαρές μητέρες,αλλά και άλλοι,άνδρες,για να αναπτύξουν επαγγελματική δραστηριότητα στην αγορά.

-Σε υποχρεωτική βάση και εκ περιτροπής,  μέχρι να επέλθει ισοδύναμο οικονομικό αποτέλεσμα και στο βαθμό που δεν διαλύεται η δημόσια διοίκηση.

-Αν υπάρχει  άρνηση αποδοχής, να εφαρμοσθούν οι εργασιακοί νόμοι περί απολύσεων και αποζημιώσεων για τους υπαλλήλους Ανωνύμων Εταιρειών.

-Έχω την άποψη ότι και το οικονομικό όφελος θα είναι ισοδύναμο και με το μικρότερο κοινωνικό κόστος θα επιτευχθεί.

Aυτό θα έπρεπε και μπορούσε να ήταν το περιεχόμενο της εργασιακής εφεδρείας.

(ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ-ΙΟΥΛΙΟΣ 2011) 

e d i t o r i a l

k-magazino

πριν 38 χρόνια,σαν σήμερα η χώρα μας βυθιζόταν σε μια τρομακτική εθνική κρίση εξ αιτίας του Κυπριακού προβλήματος και το ενδεχόμενο μιας πολεμικής περιπέτειας με την γείτονα Τουρκία καθίστατο εμφανές.Όμως άλλες πιθανόν γεωστρατηγικές προτεραιότητες,ψυχραιμότερες εκτιμήσεις καταστάσεων και σχεδιασμών,η δική μας ίσως αδυναμία να συντάξουμε εθνικό μέτωπο με αυτοπεποίθηση  ώστε να δώσομε λύση εκεί και τότε, ή άλλοι λόγοι που είναι ακόμη αποθηκευμένοι στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού απέτρεψαν την εξέλιξη αυτή,αποφεύχθη η άμεση πολεμική αντιπαράθεση με τίμημα όμως την  μέχρι και σήμερα,σχεδόν σαράντα χρόνια μετά,διαιώνιση  του προβλήματος,

 Στο εν τω μεταξύ διαρρεύσαν χρονικό διάστημα η χώρα μας στράφηκε περισσότερο  στα ειρηνικά της έργα,παγίωσε στο εσωτερικό μια μορφή εξελιγμένης αστικής δημοκρατίας,πέτυχε τον εκσυγχρονισμό της, σε παρα πολλούς τομείς παρουσίασε θεαματικές και λιγότερο θεαματικές σε άλλους τομείς επιτυχίες με τα αναπόφευκτα σκαμπανεβάσματα και υστερήσεις, απεκατέστησε διαταραγμένες διεθνείς σχέσεις ώστε με την διάβα του χρόνου και την αναγκαία επιδειχθείσα επιείκεια να ενταχθεί ως ισότιμο μέλος σε Πανευρωπαϊκούς θεσμούς και υπερεθνικές Ενώσεις,όπως η Ε.Ο.Κ και μετέπειτα Ευρωπαϊκή Ένωσή κλπ. Ο κόσμος,δηλ. όλοι εμείς οι κάτοικοι αυτής της μικρής χώρας στην κάτω εσχατιά της Ευρωπαϊκής Ηπείρου ζήσαμε και μεγαλώσαμε σε ένα ευνοϊκό και προ πάντων γεμάτο αισιοδοξία κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον όπου η προοπτική της πραγματοποίησης κάθε φιλόδοξου στόχου φαινόταν μάλλον εφικτή.Η καλύτερη και δημιουργικότερη περίοδος της χώρας τουλάχιστον μεταπολεμικά.

 Μοιάζει και ακούγεται σαν ευχάριστο παραμύθι,οι περισσότεροι όμως από εμάς έτσι το προσλαμβάναμε και το απολαμβάναμε με ναρκισσισμό και χαλαρότητα. Αυτό όμως μας έκανε τουλάχιστον απρόσεκτους στις επιλογές μας, η κριτική μας ικανότητα χαλάρωσε  απελπιστικά, των περισσοτέρων φυσικά και μετά μανίας αναζητούσαμε τον ευχάριστο στις διακηρύξεις και εντυπωσιακό και χαρισματικό και πιθανόν συμφέροντα σε προσωπικό επίπεδο ηγέτη και δευτεραγωνιστή και τριταγωνιστή παράγοντα του δημόσιου βίου.Ο ιδιότυπος αυτός ύπνος με τις ευχάριστες ονειρώξεις ήταν μακροχρόνιος και κάλυψε τον βίο μιας γενιάς.

Ο μικροαστικός εφησυχασμός έγινε η κυρίαρχη ιδεολογία και κάλυψε όχι μόνο τα ευρύτατα μικροαστικά κοινωνικά στρώματα αλλά και κάθε μορφής και επιπέδου ηγεσίες και ελίτ σε μια σταθερή σχέση ανατροφοδότησης.Εμείς τις αναδεικνύαμε και υποστηρίζαμε και αυτοί μας επιβράβευαν και κολάκευαν για τις <<σοφές>> επιλογές μας.

 Ώσπου η επελθούσα οικονομική και κοινωνική κρίση στα τέλη της περασμένης δεκαετίας έκανε πολλούς να εγερθούμε αλαφιασμένοι και να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε τι και τις πταίει.

 Η σελίδα αυτή φιλοδοξεί να δώσει ένα βήμα ΑΚΌΜΗ προβληματισμού,ενημέρωσης και διάδοσης ιδεών με τρόπο κόσμιο ακόμη και όταν προβάλλεται οξύτατη κριτική και προπάντων με ανιδιοτέλεια.χωρίς πρόθεση χειραγώγησης γνώμης και σεβασμό στην άποψη με την οποία δεν συμφωνούμε και προπάντων όταν διαφωνούμε.Εξ άλλου είναι γνωστό ότι και δέκα Έλληνες είναι αδύνατο να συμπέσουμε στην ίδια άποψη, όχι ασφαλώς δέκα εκατομμύρια.

 Ευχαριστώντας σας εκ των προτέρων αναμένομε με ανυπομονησία συμβουλές,παρατηρήσεις και ιδέες για την πρόοδο αυτής της ιστοσελίδας, του

k-magazino

KON MAR