28η Οκτωβρίου σήμερα και ακούγοντας στο ραδιόφωνο σε επετειακό αφιέρωμα το γνωστό τραγούδι της Σοφίας Βέμπο <<κορόιδο Μουσολίνι>> ασυναίσθητα έφερα με συμπάθεια στο μυαλό μου τον άτυχο αυτόν ηγέτη, τον Μπενίτο Μουσολίνι, που το μοιραίο εκείνο πρωινό του Οκτωβρίου του 1940,μέσα στην ατυχία του βρήκε απέναντί του τον δύστροπο αυτόν γέροντα, τον Ιωάννη Μεταξά. Έναν βαλκάνιο ηγέτη, κολλημένο σε ξεπερασμένες αξίες, όπως Εθνική αξιοπρέπεια, Εθνική υπερηφάνεια,Εθνική κυριαρχία ,κράτος και άλλα τέτοια.Αλλά τι να περιμένεις! Ο άνθρωπος ούτε από κολλέγια ούτε από φημισμένα Πανεπιστήμια της Δύσης είχε <<προετοιμαστεί>> για ηγέτης.
Μοιραία λοιπόν δεν μπορούσε να εκτιμήσει την αναστάτωση που το πεισματικό του ΌΧΙ έφερνε στα Διεθνή Χρηματιστήρια και τι οικονομικά και άλλα συμφέροντα διακυβεύονταν.
Η ιστορία λοιπόν έπαιξε ένα άσχημο παιχνίδι στον Ιταλό ηγέτη. Είμαι βέβαιος ότι εβδομήντα χρόνια μετά θα έβρισκε στην Αθήνα ηγεσία με την οποία θα μπορούσε θαυμάσια να << διαπραγματευθεί >> τους όρους μιας Άνευ Όρων Παράδοσης .Υποσχόμενος κάποια οικονομικά οφέλη είτε κραδαίνονοντας απλά την απειλή διακοπής μιας δανειακής σύμβασης ή άρνησης παροχής μιας δόσης .
Και δεν ξέρω γιατί ενστικτωδώς αισθάνομαι μια συμπάθεια προς στους άτυχους και γκαντέμηδες...
Και δεν ξέρω γιατί ενστικτωδώς αισθάνομαι μια συμπάθεια προς στους άτυχους και γκαντέμηδες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου