ΦΤΑΝΕΙ...ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ!

Δεν υπήρξε καμία υποχώρηση κάτω από το βάρος πιέσεων κατά τις διαπραγματεύσεις του πρώτου εξαμήνου του 2015. Η οικονομική πολιτική που θα ακολουθούσε το κόμμα αν κέρδιζε τις εκλογές είχε ήδη διαμορφωθεί, τουλάχιστον από την Άνοιξη του 2014, σε μια κλειστή ομάδα στην ηγεσία. Είχαν πειστεί ότι, η μόνη ρεαλιστική πολιτική ήταν η συνέχιση αυτής των μνημονίων, με μικρές βελτιώσεις που θα προσπαθούσαν να κάνουν οι ίδιοι σαν διαχειριστές, για τα μάτια του κόσμου. Όχι ρήξεις, ανατροπές, εξόδους από την ΕΕ, εθνικό νόμισμα και άλλα τέτοια επαναστατικά – τα οποία δεν επιθυμούσε ούτε η πλειοψηφία του λαού, όπως έδειχναν άλλωστε οι μετρήσεις της κοινής γνώμης.

Το δημοψήφισμα ήταν ένα τέχνασμα για να καμφθεί η αντίδραση ισχυρών ομάδων στον κομματικό μηχανισμό και στη Νεολαία. Εκτιμούσαν δηλαδή ότι, με ένα μάλλον σίγουρο «ΝΑΙ» θα νομιμοποιούσαν την προαποφασισμένη αλλαγή πολιτικής και θα έκαμπταν έτσι την εσωκομματική αντίδραση. Τεκμαίρεται δε αυτό από το γεγονός ότι, προέκριναν το δημοψήφισμα από το να ζητήσουν από τον λαό νέα, ισχυρότερη εντολή – προσφεύγοντας σε εκλογές, κατά το ιστορικό παράδειγμα του Γεωργίου Παπανδρέου.

Εκλογές που κατά τις εκτιμήσεις όλων, συμπεριλαμβανομένου του κ. Μεϊμαράκη, θα «κέρδιζαν» με πάνω από 40%.....Άλλωστε,τις κέρδισαν δύο μήνες αργότερα,με διαλυμένο ουσιαστικά κόμμα και απογοητευμένο λαό... – Είχαν όμως οι εκλογές το μειονέκτημα  της ενίσχυσης της αριστερής αντιπολίτευσης εντός του κόμματος,και της ανάγκης αποσαφήνισης  της πολιτικής τους:-Ποιά πολιτική σκόπευαν να ακολουθήσουν και αν ήσαν αποφασισμένοι πραγματικά για την ρήξη με τους Ευρωπαίους πάτρωνες..... Επομένως θα επρόκειτο για μια νίκη που δεν χρειάζονταν, αφού θα τους αυτοπαγίδευε , οπότε "λογικά" επέλεξαν το δημοψήφισμα που δεν θα τους δημιουργούσε τέτοια εσωτερικά προβλήματα....

 Αλήθεια, έχει ρωτήσει κανείς τον κ.Πρωθυπουργό (ή καλύτερα τον κ. Δραγασάκη), γιατί προέκρινε την λύση του δημοψηφίσματος αντί της ανανέωσης της λαϊκής εντολής μέσα από εκλογές;

Το Δημοψήφισμα λοιπόν της 5ης Ιουλίου ήταν ένα πολιτικό τέχνασμα που εμπνεύστηκε ένας μικρός πυρήνας από την ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος,Με κλειστές Τράπεζες και χρόνο "προεκλογικής" μάχης μόνο μιας εβδομάδας,επιχείρησαν να εκβιάσουν ένα ΝΑΙ (οριακό και με αρκετά μεγάλη αποχή,θα ήταν το ιδανικό αποτέλεσμα που νά άφηνε περιθώρια διαχείρισής του) και να νομιμοποιήσουν έτσι την προ-αποφασισμένη αλλαγή πολιτικής τους.

Οι ίδιοι προσποιούμενοι ότι επιζητούσαν το ΟΧΙ διασφάλιζαν την αξιοπιστία τους...Έτσι επίσης παρέκαμπταν και τις αντιδράσεις σημαντικού μέρους στελεχών του κόμματος,που αποχώρησαν αργότερα,αφού "δεν θα ήταν δυνατόν να αγνοήσουν την λαϊκή εντολή"...Ο λαός όμως δεν κατάλαβε και το τέχνασμα τους επέστρεψε σαν φάρσα,με αυτό το 62%...

Επιχείρησαν δύο μήνες αργότερα να νομιμοποιήσουν την αλλαγή πολιτικής με εκλογές....Την Κυριακή το πρωί των εκλογών της 20ής Σεπτεμβρίου 2015 περιέγραφα σε άρθρο μου  (ΜΗΠΩΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΛΑΘΟΣ;) την όλη μεθόδευση..Επειδή ο πολιτικός χρόνος ήταν μικρός και οι κοινωνικές διεργασίες και μεταστροφές είναι πολύπλοκες και απαιτούν πολύ χρόνο,παγίδευσαν μεγάλο μέρος του λαού,που είχε ήδη εκτεθεί και αδυνατούσε να αποδεχθεί ότι όλη αυτή η ιστορία θα ήταν μια αριστερή παρένθεση και μια χαμένη για την Αριστερά ιστορική ευκαιρία και πέτυχαν εκλογική νίκη,

Την οποία φυσικά ερμήνευσαν-αυθαίρετα- ως αποδοχή του νέου προσανατολισμού τους....Έκτοτε,έχοντας όπως διατείνονται την λαϊκή έγκριση πολιτεύονται έως σήμερα,πάνω σε αυτήν την ρότα....

Καιρός όμως η κυβέρνηση,για το εναπομείναν διάστημα μέχρι τις εκλογές, να εγκαταλείψει αυτήν την επικοινωνιακή τακτική,των τεχνασμάτων,και να ασχοληθεί ουσιαστικά με τα προβλήματα της χώρας και του απλού κόσμου,για να μή παραδώσει και αυτή με την σειρά της,ως είθισται,καμένη γή και στάχτες στους επόμενους διαχειριστές....!

KON MAR
k-magazino