ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΚΕΨΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΠΗ!

-Αύριο βγάζουμε Πρόεδρο,θα πας να ψηφίσεις;-με ρωτάει κάποιος γνωστός μου.

-Δεν ανήκω σ’ αυτόν τον πολιτικό χώρο!

-Άρα,δεν σε αφορά το θέμα!

-Λάθος, μιλάμε για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πιθανό πρωθυπουργό μεθαύριο.Και όπως ξέρεις ο πρωθυπουργός είναι πρωθυπουργός όλων μας και όχι μόνο όσων τον εξέλεξαν!-Φυσικά με ενδιαφέρει και το παρακολουθώ το ζήτημα!

-Τότε, μιας και θα βλέπεις τα πράγματα πιο ψύχραιμα, σαν που είσαι λίγο πιο έξω,τι βλέπεις,ποιος  θα κερδίσει, ο Μεϊμαράκης ή ο Κυριάκος;

-Δεν ξέρω ειλικρινά, πιστεύω όμως ότι το ένστικτο αυτοσυντήρησης των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας θα τους οδηγήσει στο να επιλέξουν τον Μεϊμαράκη. Είναι πιο ενωτικός για την παράταξη και έχει την ανοχή τουλάχιστον,ή και αποδοχή, ενός κόσμου πέρα από τους ψηφοφόρους του κόμματος!-Δείχνει υπεύθυνος,μετριοπαθής και συνεργάσιμος και δεν φοβίζει κόσμο μέσα και έξω από το κόμμα  με ακραίες απόψεις .

-Ο Κυριάκος  όμως είναι ο μόνος που μπορεί να κερδίσει τον Τσίπρα!

-Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα είναι το εύκολο θύμα για τον Αλέξη Τσίπρα,και όχι μόνο, στιγματίζοντάς τον ως φορέα του Νεο-φιλελευθερισμού στην Ελλάδα, κάτι που αποστρέφονται και απεχθάνονται και οι μισοί τουλάχιστον ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας.Θα ξανακούσωμε φοβάμαι και αυτό το εμπνευσμένο σύνθημα "καλύτερα παπάκι, παρά τον Μητσοτάκη", διεγείροντας τα πιο φοβικά σύνδρομα στην Ελληνική κοινωνία!-Μόνο από αυτοκτονική προδιάθεση οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας θα τον αναδείξουν ως ηγέτη τους,Είναι πιθανόν κατάλληλος να ηγηθεί ενός μικρού,"καθαρού", αμιγούς ιδεολογικά φορέα ή κόμματος και όχι ενός πολυσυλλεκτικού κόμματος εξουσίας!

-Η πολυσυλλεκτικότητα έφαγε τη Ν.Δ. Η χώρα χρειάζεται επιτέλους μια αυθεντική φιλελεύθερη δεξιά! Δεν υπάρχει πλέον άλλη αποτελεσματική οικονομική πολιτική.

-Λυπάμαι, αλλά διαφωνούμε ακριβώς στην καρδιά του προβλήματος¨ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΉ ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΠΟΥ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΘΕΊ

.-Κοιτάξτε, ο Νεο-φιλελευθεριμός,ή μονεταρισμός, είναι μια ολοκληρωμένη και σωστά δομημένη οικονομική θεωρία, όπως την ανέπτυξε ο Μίλτον Φρήντμαν και η σχολή του Σικάγου την δεκαετία του '70..Εκτιμώ όμως ότι ταιριάζει σε οικονομίες μεγάλων και ισχυρών χωρών που κυριαρχεί η πολύ μεγάλη και μεγάλη παραγωγική μονάδα και είναι πολύ ανεπτυγμένος ο δευτερογενής τομέας της οικονομίας(Βιομηχανία-μεταποίηση)

.Σε αυτές της οικονομίες πράγματι, η βελτίωση μερικών συντελεστών παραγωγής,όπως η μείωση του κόστους παραγωγής, (εργατικού κυρίως) και βελτίωσης της χρηματοδότησης μπορεί να δώσει ώθηση στην ανταγωνιστικότητα και την εξωστρέφειά της(:να της προσδώσει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα).Η δε σταθεροποίηση και ενίσχυση του νομίσματος (:το σκληρό νόμισμα)  καθιστά φθηνότερους άλλους συντελεστές παραγωγής, εισαγόμενους,όπως πρώτες ύλες,πετρέλαιο,άλλες μορφές ενέργειας,κλπ.
Την δε απώλεια αγοραστικής δύναμης και συνολικής ζήτησης που τυχόν  θα επιφέρει αυτή η πολιτική  (με πάγωμα ή και ονομαστική μείωση μισθών και εισοδημάτων), θα αντισταθμίσει εδώ η συγκράτηση ή και μείωση των τιμών των καταναλωτικών αγαθών και οι αυξημένες χρηματικές εισροές από ξένες αγορές από την αύξηση των εξαγωγών που θα επιφέρει η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας.

Παράδειγμα η Γερμανία, όπου η ασκηθείσα από την δεκαετία του '90 περιοριστική πολιτική,είχε θετικά αποτελέσματα

-Και γιατί αυτή η πολιτική δεν μπορεί να αποδώσει τα ίδια και εδώ;

.-Γιατί αντίθετα, στις χώρες της καπιταλιστικής περιφέρειας,σαν την χώρα μας,όπου κυριαρχεί η μικρή επιχείρηση ή και ο ατομικός παραγωγός ακόμη,την όλη πορεία της οικονομίας την προσδιορίζει κυρίως η συνολική ζήτηση.Δεν διαμορφώνει την αγορά η μικρή επιχείρηση αλλά προσαρμόζεται σε αυτήν.-Σε περιόδους υψηλής ζήτησης γεννάται,αναπτύσσεται και παράγει πλούτο και παρέχει απασχόληση και εισοδήματα η μικρομεσαία επιχείρηση, ,σε περιόδους ύφεσης συρρικνώνεται ή και "δραπετεύει" από την αγορά, δηλ. λουκέτα παντού.

-Συνέπεια αυτού, μείωση περαιτέρω της συνολικής ζήτησης,μείωση της απόδοσης φόρων και των Δημοσίων εσόδων λόγω της μείωσης της φορολογικής βάσης,υποτίμηση των αξιών κλπ,Γεννάται η ανάγκη αύξησης των φόρων ή και επιβολής νέων για την σταθεροποίηση των εσόδων, με αποτέλεσμα να μη μειώνεται το επίπεδο των τιμών, που θα αντιστάθμιζε την απώλεια εισοδήματος και αγοραστικής δύναμης,αφού επιβαρύνεται με πρόσθετα φορολογικά βάρη,και έτσι   διαιωνίζεται  ο φαύλος κύκλος της ύφεσης,.-Γι αυτό και οι επιβαλλόμενες περιοριστικές πολιτικές από υπερεθνικούς οργανισμούς,όπως το ΔΝΤ επιφέρουν συνήθως καταστροφικά, αντίθετα από τα επιδιωκόμενα, αποτελέσματα!

-Γι αυτό και δεν ενθουσιάζομαι από στόχους όπως πάταξη φοροδιαφυγής,κλπ,που έχουν συνήθως αποτέλεσμα την εμβάθυνση της κρίσης και όχι την έξοδο απ΄αυτήν

Είναι πολύ μεγάλο θέμα, με πολλές παραμέτρους,απαιτεί χώρο και χρόνο η ανάπτυξή του, αλλά πάντα να έχωμε υπ' όψιν μας ότι στα οικονομικά, όπως και στην ιατρική και αλλού, μια γενικώς επιτυχημένη συνταγή (θεραπεία)ς αν δεν εξατομικευτεί μπορεί να επιφέρει καταστροφικά και αντίθετα από τα αναμενόμενα αποτελέσματα!

-Δεν ξέρω φυσικά αν με αυτά έπεισα  τον συνομιλητή μου, ή και κάποιον άλλον που τυχόν τα διαβάσει όλα αυτά αλλά θέλω να πιστεύω ότι θα προβληματίσω έστω και έναν ψηφοφόρο μπροστά από την κάλπη!

KON MAR