 |
| photo:k-magazino |
.Οι λόγοι είναι πολλοί και θα αναφέρω εδώ μερικούς:
-Η κόπωση που προκάλεσε η μακρόχρονη πλέον κρίση και τα κοινωνικά προβλήματα που δημιούργησε.
-Η αίσθηση ότι οι εφαρμοζόμενες πολιτικές για την αντιμετώπισή της ήσαν αδιέξοδες και αναποτελεσματικές.Στην καλύτερη περίπτωση θα απέτρεπαν μια επίσημη,τυπική χρεωκοπία.
-Η πεποίθηση που δημιουργήθηκε ότι η χώρα είχε απωλέσει οριστικά την εθνική της κυριαρχία,πέραν του περιορισμού που έτσι και αλλιώς προκαλεί η συμμετοχή μιας χώρας σε ευρύτερα υπερεθνικά σύνολα.
-Ο τουλάχιστον άστοχος και ατυχής χειρισμός του όλου θέματος από τις ηγεσίες των μεγάλων Ευρωπαϊκών κρατών,'όπως της Γαλλίας και Γερμανίας και των κοινοτικών οργάνων, δημιούργησε το αίσθημα ταπείνωσης ολοκλήρου του Έθνους και όχι μόνο των λαϊκών στρωμάτων.Ακόμη και όσοι από την πολιτική ηγεσία συμφωνούσαν με την ακολουθητέα πολιτική ήσαν υποχρεωμένοι να απολογούνται συνεχώς ότι η πολιτική αυτή ήταν επιβεβλημένη όχι εκ των πραγμάτων αλλά ως <<άνωθεν>> εκπορευόμενη!-Πράγματι η συμπεριφορά εταίρων και συμμάχων τις περισσότερες φορές προσομοίαζε αυτή κοινών πλιατσικολόγων.Ακόμη και σε συμβολικό επίπεδο ο διορισμός,η κάθοδος ελεγκτών,τρόικας, και η συμπεριφορά των προκαλούσε αρνητικά συναισθήματα και σε συντηρητικούς αξιωματούχους στην Αθήνα.Κοινή δε ήταν η πεποίθηση ότι οι σύμμαχοι μόνο για την εξυπηρέτηση των ιδίων συμφερόντων ενδιαφέρονταν ακόμη και εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων.
-Τέλος η ανάγκη που οδήγησε τους αστούς, συντηρητικούς κυβερνώντες στο τέλος να καλέσουν και τα μικρο-μεσαία και αστικά στρώματα,κατόχους μικρής και μεγάλης ακίνητης περιουσίας να συμβάλλουν και αυτοί με πληρωμή φόρου επ΄αυτής,τον ΕΝΦΙΑ,για πρώτη φορά.
Ακίνητη περιουσία στην οποία είχε επενδύσει ο κάθε αστός σχεδόν το σύνολο της απόδοσης της όποιας επιχειρηματικής δραστηριότητας του,προϊόν συχνά συστηματικής φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής ,αφού στην ίδια την επιχείρηση το ελάχιστο δυνατό επανατοποθετούσε ή επανεπένδυε, προκρίνοντας πολλές φορές και να μένει ανασφάλιστος ή να συγκεντρώνει στο ασφαλιστικό ταμείο του τις ελάχιστες προϋποθέσεις και να διεκδικεί χαριστική σύνταξη επί της ουσίας.
Όσο δε την κρίση την <<πλήρωναν>> τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα και έβλεπαν την ανεργία πχ. να σκαρφαλώνει από το 10 στο 20 και 30% καμμία ανησυχία, όλα καλώς καμωμένα,πάνω απ΄όλα η σωτηρία της χώρας Ο ΕΝΦΙΑ όμως, το χαράτσι όπως τάχιστα μετονομάσθηκε ήταν η σταγόνα που οδήγησε στην πολιτική ανατροπή!Προτιμότεροι οι αυθεντικοί κομμουνιστές από αυτούς εδώ τους κρυπτο-κομμουνιστές τους μεταμφιεσμένους σε δήθεν πατριώτες αστούς, που τόλμησαν να βάλλουν χέρι στην περιουσία μας.!
-ΣΎΡΙΖΑ, λοιπόν.!
Και ας ελπίσουμε ότι δεν τα εννοούν αυτά που παρουσιάζουν ως πρόγραμμα και δεν θα υλοποιήσουν τίποτε από αυτά.Μόνο κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και ρύθμιση ή διαγραφή των χρεών !
Να τα βρούμε και με την Ευρώπη,τους Γερμανούς, το ΔΝΤ,να μη τεθεί σε κίνδυνο η παραμονή μας στην Ευροζώνη, να γίνουν οι αναγκαίοι συμβιβασμοί όπως περικοπή μισθών και συντάξεων,απελευθέρωση των απολύσεων και ό,τι άλλο μας ζητηθεί για την σωτηρία της χώρας.
Αρκεί να πληρώσουν τα συνήθη υποζύγια, άντε και μια αόριστα περιγραφόμενη ολιγαρχία, στην οποία ποτέ δεν ανήκουμε εμείς φυσικά!
Ας το έχουν υπ΄'οψιν τους αυτόν τον κοινωνικό βάλτο οι κυβερνώντες που διαπραγματεύονται την παραμονή μας ή μη στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς,κυρίως στην Ευρωζώνη!
Με αντιπάλους διαπραγματευτές που έχουν υπερβεί τα όρια της ανηθικότητας όταν απαιτούν την αποπληρωμή υπέρογκων ποσών από μια χώρα εξ ιδίων της πόρων,δηλ.φορολογικών εσόδων,όταν έχοντας εκ των προτέρων φροντίσει να αποκλείσουν την δυνατότητα αναχρηματοδότησης του χρέους της ή μέρους του,με απανωτές παρεμβάσεις στις αγορές άντλησης κεφαλαίων ή στους θεσμοθετημένους μηχανισμούς.Υπάρχει κάποια χώρα που θα μπορούσε να αποπληρώσει τα χρέη της χωρίς αναχρηματοδότηση (του χρέους της),έστω και στην καλύτερη φάση του οικονομικού κύκλου της ευρισκόμενη, χωρίς να υποπέσει σε κώμα από οικονομική ασφυξία,μετά από μια τέτοιας έκτασης αφαίμαξη;
-Συναντάται αυτό πουθενά στην διεθνή πρακτική;
-Και είναι δυνατό να μη αντιλαμβάνονται την ζημιά που προκαλεί η συντήρηση για ικανό χρονικό διάστημα αυτής της κατάστασης και ότι καμμία ανάκαμψη δεν είναι δυνατό να αναμένεται μέσα σε αυτό το δύσοσμο κλίμα;-¨Η αυτό είναι τελικά το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα και μη ομολογούμενο!
-Από την άλλη πλευρά είναι δυνατόν και εμείς να ισχυριζόμαστε ότι δεν υπάρχουν περιθώρια λήψης μέτρων για οικονομικό νοικοκύρεμα;
-Όταν ακόμη και σήμερα καταβάλλονται <<εφ΄άπαξ>>μπόνους στους εξερχόμενους από την υπηρεσία,για συνταξιοδότηση, υπαλλήλους του Δημοσίου και κρατικών συμφερόντων οργανισμούς και επιχειρήσεις;Με αιτιολογικό το τουλάχιστον προκλητικό επιχείρημα ότι δήθεν προέρχονται από κρατήσεις επί των αποδοχών των,οι οποίες και παρά τις τόσες πολυώνυμες κρατήσεις παρέμεναν πάντα σε πολύ υψηλότερα επίπεδα από τις αντίστοιχες των υπαλλήλων του ιδιωτικού τομέα!Που σημαίνει άτι ο εργοδότης των,δηλ. εμείς, ή ήταν γενναιόδωρος προκλητικά ή αφελής!
-Αρνούμαστε συστηματικά να καθιερώσουμε γενικό όριο συνταξιοδότησης, ΚΟΙΝΌ ΓΙΑ ΌΛΟΥΣ, πχ.το 62 έτος του κάθε εργαζομένου,και στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα της οικονομίας, εντάσσοντάς τους όλους σε κοινό ταμείο ασφάλισης μισθωτών,και να πάψει η παραγωγή ακόμη και σήμερα συνταξιούχων νεωτάτων,φυσικά σχεδόν στο σύνολο από τον δημόσιο τομέα.Και πάνω από όλα να διαχωρίσουμε το δικαίωμα θεμελίωσης συνταξιοδότησης από την έναρξη καταβολής της σύνταξης!
-Αρκετοί αναγκάζονται να παραμένουν σε ενεργό υπηρεσία ακόμη και αν έχουν συμπληρώσει τις απαιτούμενες προ υποθέσεις για ελάχιστη σύνταξη μέχρι την κάλυψη του απαιτούμενου ορίου ηλικίας για να μη χάσουν το δικαίωμα συνταξιοδότησης,άλλοι θα ήθελαν να πάψουν να εργάζονται μετά από μια ηλικία ,έχοντες την δυνατότητα να συντηρηθούν εξ ιδίων πόρων,σύζυγοι γυναίκες συνήθως, αλλά φοβούμενοι την απώλεια δικαιώματος συνταξιοδότησης δεν το πράττουν,μη απελευθερώνοντας θέσεις εργασίας έτσι,και πολλές άλλες περιπτώσεις αντίστοιχες.
-Και η φιλοσοφία της κοινωνικής ασφάλισης πρέπει να αλλάξει, θέτοντας κατώτατα όρια και οροφή στο ύψος των συντάξεων,με την αντίληψη ότι η κοινωνική ασφάλιση δεν είναι επενδυτικό πρόγραμμα,υπάρχουν εναλλακτικά στην αγορά για τους επιθυμούντες και έχοντες την δυνατότητα, αλλά υποχρέωση της πολιτείας να διασφαλίσει ελάχιστο αξιοπρεπές εισόδημα στους αδυνατούντες λόγω ηλικίας ή αναπηρίας πολίτες της.
-Πως λοιπόν και εμείς ισχυριζόμαστε ότι δεν μπορούμε να κοιτάξουμε να ορθολογικοποιήσουμε προ-πάντων το ασφαλιστικό και να το καταστήσουμε βιώσιμο;
KON MAR
-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου